To μεταμεσονύκτιο πρόγραμμα των καναλιών δεν ανταποκρίνεται στις προβολές. Μετά την αμερικάνσκη παλούκα ονόματι «τοπ γκαν», ό,τι προβάλεται δεν αντιστοιχεί σε καμία κανονικότητα, κάπως σαν τον Μουτσινά που νομίζει πως τραγουδά, στην αρχή του προγράμματός του, με κάτι παραποιήσεις στίχων. Καημό το έχω να πετύχω υπάλληλο καναλιού που δεν λαγοκοιμάται μετά τα μαύρα μεσάνυχτα. Εγώ απλώς κυνηγάω ειδήσεις, αναζητώντας κάποιο αξιόπιστο μηχανάκι που τις υπηρετεί. Αλλά όλοι λένε «Ουκρανία» και ξέρετε από που άδραξαν τον Πάπα.

Σήμερα μόλις άκουσα να εκπέμπεται ανησυχία από την συμμαχία Κίνας-Ρωσίας, που ανέφερε το κάκιστα πληροφορημένο Πεντάγωνο. Φυσικά, η Κίνα το αγνοεί, αλλά ο καβγάς Ρωσίας-Ουκρανίας, έχει πιστοποιημένη εξέλιξη, η μοίρα του είναι να υποχωρήσει η Ουκρανία, αλλά η Ευρώπη και οι ΗΠΑ δεν επιθυμούν εσωτερική διευθέτηση των διαφορών. Οι λαοί δεν είναι υποχρεωμένοι να καταλάβουν την ουκρανική νοοτροπία, αλλά την χρωστάνε σε κάποιον ευκολόπιστο, ονόματι Στόλτενμπεργκ, που νομίζει πως βρήκε μουστερή για το ΝΑΤΟ που διευθύνει. Και οι Ουκρανοί με την συμπεριφορά τους, νομίζουν πως παίρνουν το αίμα τους πίσω, όχι από τον Πούτιν, αλλά από τον Στάλιν. Το 1942 ο στρατός των Ναζί στράφηκε προς Λένινγκραντ αφήνοντας ήσυχη τη Μόσχα και κυρίως σε μία ουκρανική εκστρατεία που κατέληξε σε Καύκασο και Στάλινγκραντ. Οι Ουκρανοί δεν περίμεναν να δούνε τον νικητή, και φρόντισαν να συμπορευτούν, όχι όλοι, με συμπαθούντες τον Χίτλερ και να κυνηγήσουν Εβραίους και Ρομά, όχι όλοι, ενώ η χώρα τους, ήδη σφαγιασμένη από την συλλογή κανονιών που μάζεψε ο Μανστάιν για την Κριμαία, μεταπολεμικώς δέχτηκε κύματα ρωσόφωνων στα ανατολικά, δημιουργώντας πρόβλημα περί το Ντόνετσκ. Σε καμία περίπτωση δεν ήταν η ιστορία αυτή κάτι παραπάνω από την ορειβατικά κατάληψη του Έλμπροζ και την δυσθυμία των κάποτε σοβιετικών να εμφανιστούν κλέπτοντες ουκρανικάς οπώρας από Δνείπερο σε Βόλγα.

Το να ζητήσουν ΝΑΤΟ οι Ουκρανοί, δεν διέφερε από το να υπάρχει σοβιετόφιλος Κάστρο στην Κούβα. Αλλά το 2022, δεν είναι κρίση των πυραύλων του 1962. Στο επίκεντρο διεργασιών από κράτη που επιθυμούν ένταξη στο ΝΑΤΟ και στην Ευρώπη, η τάση υπέρ της Δύσης είναι προσχηματική και παραμένει για μεγάλο τμήμα των πληθυσμών αντισημιτική, παρά τον Τοπόλ και τον «Βιολιστή στη στέγη».

Η πρώτη χώρα που «έσπασε» ήταν η αιωνίως φαντασιόπληκτη Ελλάς, η χώρα που πολεμά υπέρ των Ελγινείων και του τάφου του Μεγαλέξανδρου, ου μην αλλά και των αρχαιοτήτων σε ένα σταυροδρόμι της Σαλονίκης. Η χώρα μας, ενώ ΟΛΕΣ οι άλλες το παίζουν πρέφα, ρουλέτα και «θα δούμε», ζήτησε από τους Έλληνες της Ουκρανίας να γυρίσουν στην γενέτειρα, θεωρία που δεν στέκει μήτε καν ως απολειφάδι των ηγεμονιών και του Βαρβάκη, σκηνοθετημένου από δαιμόνιο σκηνοθέτη που θα βάλει χέρι στον Σολομό. Η χώρα μας εν τω μεταξύ, δέχεται εκατοντάδες χιλιάδων δυστυχείς μετανάστες, προκειμένοι μερικοί δήμαρχοι να εξασφαλίσουν κονδύλια. Για τους καταναλωτές λησμονοβότανου, η Ελλάς δέχεται πρόσφυγες επί έναν αιώνα και ακόμη δεν τακτοποίησε κανέναν, καθ' α το αστυνομικό δελτίο διδάσκει στην κατηγορία ποικίλοι φόνοι».

Η Ρωσία από καιρό δεν είναι μέρος του πολέμου των κόσμων, αλλά μια χώρα που πουλάει αέρια και πετρέλαια, και τηνε βαράνε διάφοροι μοτζαχεντίν. Ακόμη και ο ασύστατος Τραμπ είχε στραφεί σε άλλους «κακούς» αλλά ο γέρο Μπάιντεν άλλα μολογάει. Δεν ζούμε στα χρόνια του Περλ Χάρμπορ και δεν αρκούν μερικές εκατοντάδες κομάντο υπό την Αστερόεσσα. Κανένας δεν θα κηρύξει πόλεμο προς κανέναν και πουθενά. Οι  Ρώσοι θα κυκλώσουν το Κίεβο μέσω Λευκορωσίας και θα καταλάβουν την δυτική Ουκρανία δώθε το Δνείπερου. Το παλίμψηστο της φόνυ εκστρατείας έχει ρίζα το χωρίον Κωνσταντίνου Πορφυρογέννητου του 10ου αιώνος περί εμπορικών καθόδων των Κιοβιτών Ρως σε πηγή που αρχίζει με την λέξη «από Θεσσαλονίκης» και μετράει ποτάμια και μονόξυλα. Κι όποιος κατάλαβε. Τα υπόλοιπα μετριούνται με την βλητική ικανότητα των τεθωρακισμένων. Έως σήμερα, πρωτοπορούν τα δύσχρηστα «Τάιγκερ» με επτά βολές ανά λεπτό, στα όρια της εξέχουσας του Ορέλ. Καταλαβίγκος, ή να πάρω ανά χείρας το λεξικό των Κουμάνων;