Έστυψα χυμό στο στόμα, κατάπια την πέτσα ξεχωρίζοντας με τη γλώσσα τους πολλούς σπόρους. Τους έφτυσα με δύναμη πίσω στα περιβόλια.

...ήρθαμε στον κόσμο αγροφύλακες, τίποτα δεν ήταν εύκολο ως εδώ που φτάσαμε.

...αν η Σακελλαροπούλου το είχε κάνει, καθώς ο Κώστας Τασούλας ως Πρόεδρος της Βουλής είχε την ευθύνη για το ανεπίτρεπτο περιστατικό, θα είχε περισώσει και [...]

Ας αφήσουμε λοιπόν τα ανόητα ηθικολογικά για προσωπικές ευθύνες και ας δούμε τις ευθύνες της χώρας συλλογικά ως κοινωνία με εργαλείο το κράτος.

Άλλες εποχές, άλλες ανάγκες, άλλος θυμός, άλλη αντίδραση.

Αυτά τα σχεδόν απλά για το απλούστερο ΗΠΑ εναντίον Δανίας. Κάτι που σίγουρα θα μας μπερδέψει πάλι σε ποια πλευρά της ιστορίας να σταθούμε.

Το Rollerball είχε happy ending, είχε φως στην άκρη του τούνελ.

...η αντιστροφή είναι τόσο ενδεικτική, φανερώνει εύστοχα πόσο βαθιά πληγωμένη είναι η ψυχή των Ιρλανδών από το φοβερό έγκλημα στο οποίο συναινούσαν μαζικά για περισσότερο [...]

Όχι άλλα abort και αφασία, αλλά μνήμες – πολλές και καλές από αυτές που γράφουν.

Τα προτεινόμενα μέτρα είναι τιμωρητικά προς τους καπνίζοντες, πατρονάρουν ενήλικες επειδή ακριβώς είναι αχρείαστα.

...και τα βουνά της και τα πλάσματά της μαζί μου. Και ο παγωμένος αέρας στο ρουθούνι μου, τέλη του 2024.

...ως εν Άδει, επί της Γης.

Θυμήθηκα το μαντηλάκι που είχα, από 'κείνα που σου δίνουν στα Χόντος όταν αγοράζεις οδοντόκρεμα, σαπούνι ή σαμπουάν.

...δεν κρύβει τα κενά, τα εντοπίζει και στη συνέχεια ρωτά προς χάριν της ενημέρωσης και όχι αναγκαία της στείρας πολεμικής.

...βουνά, οι υδατόπυργοι του κόσμου.

...ο δρόμος που έδειξε ο Mangione για κοινωνική δικαιοσύνη στη χώρα της ελεύθερης οπλοφορίας θα οδηγήσει σίγουρα στην κόλαση...

...εδώ ο καλός ο στίχος για μέτρημα χρόνων, κήπων και ασπασμών, της δικής μας ζωής...

Περιμένοντας το βάρβαρο δεν τα παρατήσαμε, συνεχίσαμε να παρεμβαίνουμε.

Πάντα θα υπάρξουν οι λίγοι που κάθονται μόνοι, πίνουν τον καφέ δίχως να μιλήσουν και φεύγουν.

Θέλετε να κάνετε χρηματιστηριακές πράξεις όπου κι αν βρίσκεστε;

...είναι η μορφή πίσω από το τζάμι του λεωφορείου που αναχωρεί την οποία θυμόμαστε.

a house is not a home

δεν υπάρχει άλλη τοποθεσία η οποία να συγκεφαλαιώνει αυτή τη δύναμη του χρόνου όσο οι Μυκήνες

...να γέμιζαν από εμάς οι ουρανοί της EU