Technicalities είναι ο αγγλικός όρος ο οποίος περιγράφει με ακριβή απόχρωση το δευτερεύοντα ρόλο των μικρολεπτομερειών, όχι αποκλειστικά τεχνικών με την αυστηρή έννοια, μιας κατάστασης όταν οι κύριοι άξονες που μπορούν να την ερμηνεύσουν είναι ξεκάθαροι. Για το γεγονός στα Τέμπη οι άξονες είναι (α) η έλλειψη ασφάλειας που οδήγησε στη σύγκρουση (ευθύνη του αρμόδιου κρατικού φορέα και του ιδιώτη μεταφορέα), (β) η πυρόσφαιρα η οποία έκαψε επιβάτες που επέζησαν της σύγκρουσης (την οποία – ευκόλως κατανοητό από την εξήγηση των εμπειρογνωμόνων -  δεν είναι ικανά να δημιουργήσουν τα έλαια σιλικόνης στους μετασχηματιστές πλην, ίσως, εξαιρετικών ακραίων συνθηκών κι έτσι ευλόγως δημιουργείται η υποψία αδήλωτου / παράνομα μεταφερθέντος επικίνδυνου κι εκρηκτικού φορτίου) και (γ) η εκτός κάθε πρωτοκόλλου παράνομη παρέμβαση στον τόπο του δυστυχήματος με μπάζωμα, τσιμέντωμα, μεταφορά αποδεικτικού υλικού που περιείχε λείψανα νεκρών και υπερπαραγωγή - ψηφιακό μπάζωμα - αναξιόπιστων και άκυρων βίντεο (όλα τα τελευταία ευλόγως δημιουργούν την υποψία εγκληματικής συγκάλυψης).

Χρήζει μέγιστης προσοχής όταν όλοι, διψώντας για δικαιοσύνη, προσπαθούμε όχι μόνο να κατανοήσουμε πλήρως τις technicalities αλλά και να εκφέρουμε άποψη δημοσίως. Για το δεύτερο είναι η κουλτούρα μας στο δημόσιο διάλογο με ώθηση πλέον από την κοινωνική δικτύωση και, κυρίως, η δικαιολογημένη έλλειψη εμπιστοσύνης στη δικαιοσύνη. Το ζήτημα είναι όταν σταματάς να βλέπεις το δάσος και εστιάζεις στις technicalities η αλεπού του δάσους χαίρεται, στήνει ολοένα παγίδες φάσκοντας και αντιφάσκοντας, σε επίθεση τραβά το χαλί, το δάσος το χάνεις και κατηγορείσαι για εμπάθεια, εμμονή, εργαλειοποίηση και εφ’ όλης της ύλης για ψεκασμό.

Τη σκέψη μου, την επιμονή μου και την αγωνία μου για δικαιοσύνη καθοδηγεί η εστίαση στο ξεκάθαρο δάσος: σύγκρουση, πυρόσφαιρα, μπάζωμα.