Ο Βαφειάδης, φιλόλογος στο Πέμπτο Αρρένων, δίδασκε δευτερεύοντα φιλολογίζοντα μαθήματα, αλλά η ψυχή του ήταν στο «αθλητικό πεντάλεπτο» ήτοι στα τελευταία λεπτά της παράδοσής του. Το ίδιο πεντάλεπτο αισθάνομαι πως πρέπει να γίνει βάση σχολίων, καθώς τα τηλεοπτικά σήριαλ εξακολουθούν και «κρύβουν» βαρετά οικογενειακά μυστικά και ο διαβόητος «Σασμός» εδώ και μήνες, επιστρέφει στη διάνοια και στα χέρια της εταρείας Καραγιάννη, αντάξιας διαδόχου του πρώτου διδάξαντος. Να φανταστήτε πως το μουσικό θέμα της σειράς ανήκει στη φωνή του Ξυλούρη (θανόντος το 1980) και στους στίχους του Μουντέ (θανόντος το 2000).

Το θέμα μου είναι τα δυσώνυμα realities. Λόγου χάρη, το περσινό GNTM βράβευσε μια στιφή μουτσουνίτσα σε βάρος μιας έκλαμπρης καλλονής ενώ από το περσινό Survivor ανεχτήκαμε έναν Ροδίτη ονόματι Ντάφι, υπό τον οίακα ενός «γόη» που διάβρωσε το παιχνίδι, καταλήγοντας σε ρόλο «εραστή» της χώρας. Φέτο, ο Ατζούν έχει ξεφτιλίσει κάθε έννοια αθλήματος, αφαιρώντας κάθε καλή πίστη στον τρόπο που κυβερνάει τις δύο ομάδες. Δύο αδάμαντες, ο Τάκης σε ρόλο νευρωτικού ψυχάκια και ένας Εμμανουήλ που στοχεύει σε πεντάλεπτο κουτσομπολιού στο μέλλον, έχει ανατινάξει το παιχνίδι, καθώς κανένας δεν πιστεύει πως οι Έλληνες πλακώνονται στις ψηφοφορίες.

Για την ώρα, υπάρχει ένας στόλος προθύμων και η λέρα των σωμάτων μεταφέρει τη μυρωδιά τους στις οθόνες με μαγικό τρόπο.