Το πολύνεκρο ναυάγιο του Εξπρές Σάμινα στην Πάρο συνέβη ένα χρόνο μετά το σεισμό του 1999 στην Πάρνηθα, που ήταν αιτία για την κατάρρευση του κτιρίου της Ρικομέξ. Τον Οκτώβριο του 2000 με πρωτοβουλία του Πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη και του Υπουργού Δικαιοσύνης Μιχάλη Σταθόπουλου, αποφασίστηκε μέσω νομοθετικής ρύθμισης η ταχεία εκδίκαση δικαστικών υποθέσεων οι οποίες κρίθηκαν εθνικής σημασίας, ανάμεσα στις οποίες αυτές της Ρικομέξ και του Σάμινα. Όλοι μας αποκαλούσαμε το εργοστάσιο σάπιο και το πλοίο σαπιοκάραβο. Αναφορικά με τη Ρικομέξ, η τότε εισαγγελέας πρωτοδικών Γεωργία Αδειλίνη ζήτησε το 2001 την παραπομπή σε δίκη μελών του Διοικητικού Συμβουλίου της εταιρείας καθώς και μηχανικών οι οποίοι είχαν εμπλακεί στην αδειοδότηση.

Όλοι θυμόμαστε την κατάληξη των δύο μεγάλων αυτών υποθέσεων που μας είχαν συγκλονίσει. Ή μάλλον δεν θυμόμαστε.

Στη φωτογραφία ένας κέδρος στον Άγιο Παύλο της Κρήτης από τις διακοπές μου εκεί το καλοκαίρι του 2000. Τον πρωτοείδα το 1997 σε ένα πλάτωμα πάνω από το Λιβυκό και με είχε εντυπωσιάσει. Γύρισα εκεί τρία χρόνια αργότερα και βεβαιώθηκα ότι ακόμα στεκόταν, ή μάλλον αντιστεκόταν. Ο γέρος που είχε τα δωμάτια που έμενα μου είπε το '97 ότι πριν κάποια χρόνια είχε έρθει εργολάβος με μπουλντόζα και ξύρισε όλα τα αγριόκεδρα στο πλάτωμα. Μα ύστερα από αυτό κανένα έργο δεν προχώρησε - τα πάντα έμεινα έτσι κι εκεί.