Χωρισμένη σε θερινή και χειμερινή σεζόν, η αγορά βιβλίων εν Ελλάδι είναι συνάρτηση της θεματογραφίας τους. Και ανθεί μια αγορά υποστηρικτική, όπου ανιχνεύονται «ευπώλητα», «μια έκδοση που ξαφνιάζει» ή «επανάκαμψη του γίγαντος του λόγου Καραμπιστολάκη». Υπάρχει και ένα είδος χρηματιστηρίου: είτε η τηλεοπτική επιφάνεια ενός αστέρος, ή το Βιβλιοβούλιο, ήτοι η προβολή της λογοτεχνίας στο κανάλι της Βουλής.
Δεν θα το αναφέρω άλλη φορά. Βγάλτε τον σκασμό με τις περιλήψεις βιβλίων που εξηγούν «την πλοκή». Αν το θεωρείτε απαραίτητο, κόψτε το μειδίαμα των παρουσιαστών και κυρίως την αναλυτή διάθεση των δημιουργών με την επίκαυλη βραχνάδα της εκφοράς του ηδυσμένου λόγου. «Εκείνος» ή «εκείνη» δεν θα σας κάτσει.
Κυρίως αφαιρέστε με ξυράφι την «αναμέτρηση» κρίνοντος και κρινόμενου. Από χρόνια έχετε διολισθήσει στην μάταιη θεατρικότητα του ύφους, στο ταμάχι του/της συγγραφέα να χωρέσει ακόμη μια ιδιοφυά πρόταση στο γραπτό της.
Και βέβαια, παύσατε περαιτέρω ενοχλούντες με τα εκλεκτά αποσπάσματα εκ της λογοτεχνίας.
Είστε βαρετοί, προβλέψιμοι και πονηράντζες.
«Βαθύτατα σας εύχομαι να μη σας βρει χειμώνας
Και κατεβάσει ο ποταμός πολλάς κωλοκοτρόνας»
Αμάν πχια.