Ελεφαντάκι πίνει γάλα κατσίκας σε καταφύγιο για ορφανούς ή έκθετους ανήλικους ελέφαντες. Θηρία του νότιου ερημότοπου που μεγαλώνουν με την ανθρώπινη καλοσύνη και φροντίδα, που μούγκριζαν από τσαμπουκά ποιο θα πρωτοπιεί και μετά, πίνοντας, που μούγκριζαν από απόλαυση. Και το μάτι τους γυρισμένο προς τα σένα και καθώς ρουφούσαν άπληστα σε κοίταζε, ευγνωμοσύνη κι έπαρση ταυτόχρονα, ένα βλέμμα που τα έλεγε όλα σε μια μικρή φράση ανθρώπινη, που έλεγε ότι η ρεβάνς θα δοθεί με τους δικούς τους όρους.