Τέλη Αυγούστου του 2007, πυρκαγιές σάρωσαν τη χώρα, τότε κυβερνούσε ο Καραμανλής. Δύο απόμαχοι της πολιτικής ζωής που εντούτοις χώθηκαν σε δευτερεύουσα διαχείριση, στα αγροτικά και στα αυτοδιοικητικά, ονόματι δήμαρχος Χαρχούδας Δούκας και ο των αγροτικών Λιβανός, ως εγκάρδιοι δεξιάντζες και υπό έντονη νοσταλγία, ανέτρεχαν στα χρόνια που με πέτσινες τσάντες φίσκα στο πεντάευρο, μοίραζαν χαρτούρα στο δυστυχές πόπολο, ωσάν μέλη μιας λοταρίας χωρίς τέλος και χωρίς οίκτο. Δεν αναφέρεται στο ρεπορτάζ εάν θυμόσαντε (μωραϊτικη έκφραση) χρόνια δοξασμένα με τα μάτια υγρά καθ' α διδάσκει ένα βίντεο της συμφοράς του στύλ «θυμάσαι τότε που σώσαμε το κόμμα;» Γενική ευδία επικρατούσε στο αντάμωμα. Ο Δούκας πιο εκρηκτικός, ο Λιβανός πιο μαζεμένος, αλλά συναινών.
Θαρρείς και ήταν παραγγελία για τον Μητσοτάκη, να βαρέσει με μια φρεακοψαρεμένη κωλοχτύπα τον κομματικό οπισθοδρομικό του 2007 που προς στιγμή νόμιζε πως ήταν 1957 και ο Σερραίος Καραμανλής λογάριαζε να εξαφανίσει το Κέντρο. Αρπάχτηκε από το ότι ήταν αθώος παντός αίματος της εποχής και έμπηξε ένα κλαδευτήρι στον Λιβανό που νόμιζε πως η υπουργοποίησή του ήταν λόγω φιλαλληλίας συντηρητικών.
Αλλά ο κύβος ερρίφθη και μόνον εάν ο Σύριζας και δαμάκιν ο Ανδρουλάκης (του «Σασμού») παίξουν αριστοτεχνικά αυτήν την καντσονέτα, θα την γλυτάρει η οικογένεια.
Είμαι ευτυχής που πέτυχε η υπό τον πρωθυπουργό διάσκεψη περί μέτρων εναντίον της βίας από χουλιγκάνους κι όχι μόνο. Πρώτα, κλήθηκαν ΟΛΕΣ οι επαγγελματικές ομάδες και οι πρόεδροι τους και πήραν τελεσίγραφο επι ποινή διάλυσης της ΠΑΕ που ατακτεί, να φέρονται ωσάν σουρπουίτσες που δίνουν αναφορά σε εντεταλμένο επόπτη του ποδοσφαίρου. Χάρηκα επιπλέον διότι ο αδάμας πρωθυπουργός όρισε κατάργηση του επαγγελματικού ποδοσφαίρου και επιστροφή στις ερασιτεχνικές κατηγορίες. Από κάθε μέλος ερασιτεχνικού συλλόγου και τους εγγεγραμένους φιλάθλους, εφεξής θα απαιτείται απόσπασμα ποινικού μητρώου. Στις ήπιες αντιρρήσεις πως έτσι θα πέσουν τα έσοδα, οι κυβερνητικοί με μία φωνή έκραξαν «ας πέσουν! Αντί ποδόσφαιρο, να θεσπίσουμε κοντσίνα ή ξερή».
Η σύσκεψη διαλύθηκε πρόωρα επειδή δραπέτευσαν πέντε βαρυποινίτες από τα Χανιά. Από κρατητήρια, όχι από φυλακες. Ένας καταγόμενος από την Κρήτη αστυνόμος, ψέλλισε πως ήταν μάλλον επεισόδιο από την τελετή του «Σασμού» που τόση τηλεθέαση έχει. Ο Πρωθυπουργός έμεινε εμβρόντητος όταν οι μετέχοντες στη σύσκεψη τσακώθηκαν για την τύχη της καπετάνισσας και του γιατρού. Επέλεξε να εκδιώξει υπουργό του που μιλώντας με δήμαρχο της πόλης των 300 αναλογίστηκε δημοσίως χρόνια δοξασμένα, του 2007, όταν παράξενες φυλές από Ουγγαρίας σε Σπολέτο, κατέβαιναν στον Μοριά για να εισπράξουν. Αλλ' αυτά είναι ψώμματα. Ο Μητσοτάκης δεν την γλυτέρνει εύκολα. Ο κόσμος κατάλαβε πως η μάζωξη του Μοριά σημαίνει σύσκεψη απομάχων, όταν μοίραζαν λεφτά και υπέβλεπαν ο ένας τον άλλον. Αυτό σημαίνει, φίλοι, το τραγικό για την Δεξιά «αποχαιρέτα το το Κέντρο που τόσο ποθείς».