«Άνθρωπος ανθρώπω λύκος» διδάσκει μια πρόταση του Πλαύτου, αλλά στους αττικούς λόφους, τους πηγμένους από τον νιφετό, δυο σκυλιά για χάρη του αφεντικού τους κατασπαράχτηκε το ένα και ηττήθηκε το άλλο καθώς τα αττικά βουνά έχουν πολλά ελάφια και οι φιλόζωοι φρίττουν, αλλά στη σύσκεψη του Δασαρχείου κανένας δεν καθαρίζει την κυνηγετική του καραμπίνα και μόνον στην παλαιά Ροδεσία οι ευγενείς από μπατιρημένες οικογένειες βαλσαμώνουν κεφαλές ελαφιών και λύκων σε δρύινα τελάρα. Έχει ψόφο έξω και το κήτος, πληγωμένο από κάτι μηχανικό ακούει το νανούρισμα μιας μαντόνας και η χώρα το θεωρεί τρε σικ το φαινόμενο και κανένας δεν περιμένει διαφορετική μια αυτοκτονία κήτους.

Αλλά η χαριτωμενιά με τα άγρια και τα ήμερα του βυθού και του λόφου, παράγει προληπτικούς λαούς, καθάπερ ήπαθε το κήτος η προ δεκάξι αιώνων Πορφυρία, το alter ego της αυτοκράτειρας Θεοδώρας, αυτής που κακόψυχοι ελληνιστές με μαύρη ψυχή, αγνοώντας τα επιθετικά ξερατά και τις λιγοθυμιές φρίττουν παρέα με ηθολόγους κωμαστές της πίστης ημών της αγίας και την ακούνε, με ένα κρασάκι παραπάνω να αστειεύεται που μεταξύ των σωματικών τρημάτων της διαθέτει και τέσσερα μικρόπουλα, ήτοι τους ρώθωνες και το στενό πέρασμα προς τις ευσταχιανές σάλπιγγες. Κι όταν το κήτος η Πορφυρία, με το αραιοκατοικημένο πνεύμα χαθεί από τον Βόσπορο, τότε η Θεοδώρα σβήνει με πόνους φρικτούς και η ψηφιδωτή προσωπογραφία του γέροντος Ουπράβδα τον ιστορεί γελαδερό με κρεμασμένα μάγουλα και πρώτη φορά καλωσυνάτον.

Βέβαια, η χώρα μετά βίας αντέχει εκατό βουλευτές και της λείπουν πενήντα γερουσιαστές, αλλά κατοικούμε εσμό δικαστών και περίεργων κοπανατζήδων, όταν η Αθήνα την έβγαζε με δέκα στρατηγούς και επιτέλους οι ειδικοί αποφάσισαν πως ο Παρθενών υπήρξε αποθεματικό ταμείο αξιών και υπεραξιών, κατ' όνομα Δηλιακών και στην πράξη, όπου οι πάντες αγνοούσαν την διαίρεση και τα ολοκληρώματα, νέρωναν το κρασάκι τους και δίπλωναν στα τέσσερα την σιτόχρωμη μπουγάτσα, πλην την αποκαλούσαν αλλιώς στο θέατρο του Διονύσου.

Ξέρετε άραγε το γιατί και το πόθεν ο χειμών κυβερνά, τα καλοκαίρια στένεψαν και οι αρχαίες ιδεολογίες πόθαναν; Ευχαρίστως να εξηγήσω: διότι η πρόταση μομφής, ένα δώρο στον νευρωτικό φαμελιάρη, που δεν είναι καν βιολιστής στη στέγη, συγκρούεται με μια σύναξη βροχοποιών, τάχαμ δήθεν αριστερών, που πέντε χρόνια τους κανάκεψε ο δεξιοδεξιός Καμμένος και ανέχονταν τον Κασιδιάρη ως βουλευτή να αποτίει φόρο τιμής στο Καστελλόριζο. Η φαμίλια Μητσοτάκη που αναπλάθει τον Κορλεονισμό ή τους «θρύλους του πάθους» με τον Μπραντ Πητ, είναι πεπερασμένη από χέρι. Τα γονίδια του Πολάκη τον κάνουν κατάλληλο πρωταγωνιστή του «Σασμού», μιας όπερας-μπούφα όπου πρωταγωνιστούν φονιάδες και τιμωρητικές χήρες, πολλά χρόνια μετά την μαντάμ Ορτάνς, τον Ζορμπά και τον Ντελικανή.

Το μόνο που δεν χρειάζονταν, ήταν τα απόνερα της τριήμερης συνεδρίασης. Ο Τσίπρας έπραξε το καθήκον του -περιμένοντας να ωριμάσει το αξάν του Ανδρουλάκη που έχει τρακ όταν ρητορεύει και φοβάται και τον ίσκιο του.

Κι ο γκριζοσταχτής λύκος με τα διάφανα μάτια συνηγόρου φρικτού εγκλήματος, αρχηγός κι αυτός μιας αγέλης «αθώων» ζώων, θα χαρεί ένα μνημόσυνο οικολόγων-εναλλακτικών, διότι Homo homini lupus, τουλάχιστον ώσπου να καλέσουν τον Πολάκη να παίξει τον Χορτάτζη στην πολιορκία του Χάνδακα.