Αν περπατήσετε στην Αθήνα θα νιώσετε τον παλμό μιας χώρας που ανθεί - Κυριάκος Μητσοτάκης στο δείπνο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας
Έχω καλό φίλο κολλητό, χωρισμένο με τρία παιδιά. Μιλάει με την πρώην σύζυγο στο τηλέφωνο, δίπλα μου, νιώθει άνετα καθώς με νιώθει οικείο. Ακούγοντάς τον συνειδητοποίησα το ειδικό βάρος, τη δύναμη που μπορεί να έχει ένα εικοσάευρο σε μία συζήτηση όταν στις είκοσι του μήνα τα λεφτά του μισθού στεγνώνουν.
Είμαι φίλος με ζευγάρι αλλοδαπών, στην ηλικία μου, έχουν βγει σε σύνταξη και ζούνε στην Ελλάδα την οποία αγαπούν πολύ. Ταξιδεύουν συχνά, βγάζουν σέλφι και τις ανεβάζουν στα κοινωνικά δίκτυα πίνοντας κρασί. Περνάνε καλά, καλά παιδιά, αφήνουν και χρήμα στον τόπο. Κάθε φορά που η κουβέντα παίρνει τροπή προς κάτι που προκαλεί λύπη όπως το Ισραήλ και η Γάζα ή οι πλημμύρες, προτείνουν να αλλάξουμε το θέμα της συζήτησης.
Έχω φίλο θεολόγο, δουλεύει διοικητικός υπάλληλος σε δημόσια υπηρεσία. Ταξιδεύει με το ΚΤΕΛ στις άδειές του, έχει μάθει την Ελλάδα σπιθαμή προς σπιθαμή. Αγόρασε γκαρσονιέρα στη Λάρισα, τη χρησιμοποιεί ως εξοχικό, ποτέ δεν κατάλαβα γιατί. Πήγε του Αγίου Δημητρίου σε εκκλησία στο Βόλο και μου είπε τηλεφωνικά ότι η πόλη βρίσκεται σε κακό χάλι. Όσο κι αν καθαρίζουν μπροστά απ' τα σπίτια τους, έρχεται ο αέρας να σκεπάσει τα πάντα ξανά με σκόνη από λάσπη στο χρώμα της ώχρας. Για την παραλία που πηγαίνει να κολυμπήσει, βόρεια της Λάρισας, άκουσε ότι το ποτάμι έφερε στις άκρες της πτώματα από τα ζωντανά που πνίγηκαν. Κάποια ψοφίμια τα πήρε η θάλασσα και τα ξέβρασε απέναντι στη Χαλκιδική, στη δυτική ακτή της Κασσάνδρας. Αυτά είδε, αυτά άκουσε, αυτά μου έλεγε.
Ο Κασσελάκης παντρεύτηκε στις ΗΠΑ. Κάτι σημαντικό από νομικής πλευράς όπως εξήγησε ο Βασίλης Σωτηρόπουλος, καθώς το 2018 το Δικαστήριο της Ε.Ε. αποφάσισε ότι κράτη μέλη της Ένωσης τα οποία δεν αναγνωρίζουν το γάμο μεταξύ ομοφύλων υποχρεούνται να θεωρούν συζύγους ομόφυλους συζύγους πολιτών της Ε.Ε. που οι ίδιοι δεν είναι Ευρωπαίοι πολίτες και να τους δίνουν άδεια διαμονής. Ακούσαμε ότι ο γάμος, η διοικητική πράξη και το πάρτι υποθέτω, θα γινόταν στα Χάμπτονς, ανατολικά της πόλης της Νέας Υόρκης, στο Λονγκ Άιλαντ. Southampton και East Hampton των επιφανών και πλουσίων, East Hampton του Jackson Pollock. Κάποτε ζούσα στο Λονγκ Άιλαντ και κάποια σαββατοκύριακα που δεν πήγαινα στην πόλη, πήγαινα μέχρι τα Χάμπτονς με τα μεγάλα σπίτια - η μια όψη τζάμι, ανοιχτή προς τη γκρίζα αχλή του Ατλαντικού, οι άλλες τρεις να περιχαρακώνουν την ακριβοθώρητη αγγλοσαξωνική εσωστρέφεια σε ψηλοτάβανη κλεισούρα. Αυτό για το γάμο στα Χάμπτονς το ακούσαμε, αλλά Κασσελάκης το διέψευσε. Fake news είπε, ότι ο γάμος θα γινόταν εκεί.