Πενήντα χρόνια μελετώ πολέμους, πρώτη φορά παρατηρώ τέτοια οργανική αδεξιότητα. Δήθεν συμμαχίες, αφαλοκόβονται από τον χαβά κάθε πικραμένου, όπως ο «δυναμικός» Όρμπαν,  που σε παλαιότερο πόλεμο θα είχε αποσυρθεί από την ίδια την Ιστορία αυτοπροσώπως.

Επιτρέψτε μου να εκφράσω μια άποψη που βρίσκω πιθανότερη. Ο δήθεν πόλεμος Ουκρανίας-Ρωσίας, απολύτως ακατανόητος από τους στρατηγικούς αναλυτές, είναι, σε βάθος χρόνου, ένα οριστικό ξεκαθάρισμα στην κοιμώμενη κόλαση των Βαλκανίων. Αυτό απαιτεί πλήρη κατοχή της Μαύρης θάλασσας από Τουρκία και Ρωσία. Ποια μέρη απομένουν στην περιοχή; Ο Καύκασος και τα Βαλκάνια. Προβλέπω να υλοποιηθεί ένα «σενάριο νίκης» που οι χοντροκέφαλοι Ρώσοι στρατηγοί, υλοποίησαν το 1944. Τα Σοβιετικά στρατεύματα διέγραψαν ένα λατινικό U, ξεκινώντας από το Χάρκοβο και κατακτώντας Ρουμανία και Βουλγαρία, μη αγγίζοντας την Ελλάδα που είχε χρεωθεί, από Τσώρτσιλ και Στάλιν στην Δύση ήδη τον Οκτώβριο του 1944, ενώ στο εύπιστο ΕΑΜ-ΕΛΑΣ πίστευαν πως ο στρατηγός Τολμπούκιν θα περάσει την Ροδόπη, αλλά απλώς γύρισε τα στρατά του προς Σκόπια και Βελιγράδι. Μια βαλκανική Ρωσία θα στραφεί στην Ανατολική Ευρώπη, όπως και στο Β' Παγκόσμιο πόλεμο, ενώ η Τουρκία θα επιχειρήσει να καταλάβει τους «ραγιάδες» του Αιγαίου και του Ιονίου.

Μια υπόθεση εργασίας κάνω. Φυσικά υπάρχουν και παραλλαγές, όλες α λα Κουστουρίτσα. Και αυτά, ή περίπου αυτά, θα ισχύσουν επειδή η Δύση, κλινικώς ηλιθίως αισιοδόξων ηγετών τύπου Στόλτενμπεργκ, ήδη διέλυσε την βαλκανική ενότητα από τον περασμένον αιώνα και έχει την πεποίθηση πως Ινδοί, Κινέζοι, αμή και Ινδοί, θα κάθονται να χαζεύουν ομιλίες πολιτικών.

Ακόμη κι αν αυτά δεν ισχύσουν, δεν βλέπω καμία χώρα να κερδίζει πόλεμο, καθώς κανένας πολιτικός δεν τον προβλέπει.