Ανάμεσα Καμάρα και Ροτόντα, υπάρχει μια πράσινη ζώνη  που κρύβει μία άνετη πρόσβαση η οποία αποτελείται από δύο μονοτοίχους με άντωπες κόγχες σε όλο το μήκος τους.

Ο πέτρινος φράχτης γύρω από την Ροτόντα είναι κατεδαφιστέος, αλλά «δεν».

Δεν υπάρχει στον κόσμο ιππόδρομος με περισσότερες κερκίδες στην μια μπάντα από την άλλη.

Οι αρχαιότητες μπροστά στο Διοικητήριο δεν εμποδίζουν ένα ταρατσάκι επάνω τους.

Η οδός Διοικητηρίου με το δεξιά τω ανερχομένω Σαραπείον και αριστερά τον ναό του Γεωργίου Πραγαμά ή Πραγματευτού, ανέτως μπορεί να αποκτήσει πρόσβαση.

Πάνω από τριάντα πολυκατοικίες (άλλοι τις θέλουν εκατόν τριάντα!) που βρέθηκαν αρχαία στην κοιλιά τους πήραν οικοδομική άδεια, με διατήρηση των αρχαιοτήτων εν υπογείω. Στην πράξη είναι πολλές δεκάδες αυτά τα οικόπεδα.

Είναι ανόητη και άνευ λόγου η αρχαιολογική ασυλία του υποβάθρου της λεωφόρου Νίκης.

Το Κελλάριον κακώς αφέθηκε ως προσόρμιση στη μασχάλη των Κονιορδέικων. Ισότιμη εκκρεμεί η άποψη πως βρίσκεται περί την Χηναρού, στην δυτική απόληξη της πόλης όπου μαρτυρείται οργάνωση αγκυροβολίου του Σισινίου προς μεταφορά των Σερμησιάνων αποφύγων.

Το Διοικητήριο χρειάζεται έναν εν υπογείω ή εν ακάλυπτω καθαρισμό κονιαμάτων ή χώματος, προς διακρίβωση μέρους της επιγραφής Ιουστινιανού δωρίζοντος αλυκήν.

Ο «εικονομαχικός ναός» από προπολεμικά, του Ευαγγελίδη, κακώς δεν επεξετάθη μεταπολεμικώς το διπλανό οικόπεδο.

Χρήσιμο είναι τα μετόχια εν υπογείω να εντοπιστούν, να τεκμηριωθούν και να εκδοθούν..