Έξοδος από τον αυτοκινητόδρομο Ι-10 βόρεια για τη Σίλβερ Σίτι στα βουνά, στο Νέο Μεξικό. Καθ' οδόν, δεξιά, σήκωνε μπόι μια καμινάδα κι αριστερά διέκρινα στα δυτικά ένα νεκροταφείο.

Χωματόδρομος με έφερε στην είσοδό του. Περπατώντας ανάμεσα σε τάφους διάβασα ονόματα και χρόνους. 1956 στην πλέον πρόσφατη χρονολογία. Σ’ έναν τάφο ο Ιησούς και δίπλα ένα ξερόδεντρο.

Ήταν Νοέμβρης του '94, θυμάμαι το φουγάρο να καπνίζει. Ίσως να μη θυμάμαι καλά. Πρέπει ν' αναρωτήθηκα πάντως γιατί εγκατέλειψαν τις ταφές εκεί. Που πήγαν όλοι;

Μετακινούνται, μετακινούνται δίχως κόπο και αιωνίως με σκοπό οι Αμερικανοί.

Πέτρα που κύλησε μη την εκρατήσεις, το ριζικό της είναι κακό και θα μετανοήσεις.

Αυτό μάθαμε από τα όρη της Αττικής, στα ανατολικά του λεκανοπεδίου.