Η λέξη Χάρκοβο, στα όρια Ρωσίας με Ουκρανία, που θύμισε ένα μείζον γεγονός του θέρους 1943, την αρματομαχία του Κούρσκ, πριν 79 χρόνια. Η συντριβή του Στάλινγκραντ, πρώτη ήττα των Ναζήδων, σήμαινε για τον Χίτλερ την έναρξη μιας μακράς περιόδου υποχωρήσεων των στρατιών του, που έληξε στο διαλυμένο Βερολίνο.

Ωστόσο, το 1943 δεν έμοιαζε να υπόσχεται ήττα. Τρία τεθωρακισμένα, το Τάιγκερ, το Πάνθηρ και το κανονιοφόρο Φερνινάντ, με χρήση της μακριάς κάννης των 88 χιλιοστών ήταν τα νέα όπλα που προοιωνίζονταν νίκες. Είχαν ένα ελάττωμα -ήταν σε διάφορες φάσεις της παραγωγής, ανέτοιμα.

Το Χάρκοβο έπιανε την νότια κεραία των Σοβιετικών και το Ορέλ μία εξέχουσα βορειότερα. Ανάμεσά τους, το χωριό Πονίρι και η πόλη Κουρσκ, έμοιαζαν όλα φτιαγμένα για μια τεράστια ενέδρα σε βάρος του Στάλιν. Φυσικά ο Χίτλερ δεν ήξερε πως ο γερμανικός στρατός ήταν ηττημένος από χέρι, καθώς οι «πέντε κομμουνιστές του Κέιμπριτζ» μια ομάδα που ερευνούσε στο Μπλετσλεϊ πάρκ, τρόπους να στείλουν στους Σοβιετικούς κάθε πτυχή πληροφορίας του νέου μετώπου, πληροφορούσε με κάθε λεπτομέρεια τις κόκκινες μεραρχίες.

Το Κούρσκ έμοιαζε με τεράστια κήλη και οι στρατηγοί Μανστάιν και Μόντελ σχεδίασαν να την σπάσουν με εμβολισμό από τεθωρακισμένα εκατέρωθεν. Αλλά οι Σοβιετικοί μετά την επίθεση Ζούκοφ στο Στάλινγκραντ, ως το Καλάς, είχαν αναπτύξει λαμπρές μεθόδους αλληλοκαλυπτόμενων θέσεων πυροβόλων και πολυβόλων. Σε πρώτη επαφή, οι Γερμανοί, χάνοντας μόνον δύο τανκς, αφάνισαν 52 σοβιετικά. Ο Στάλιν δεν εξέλιξε τα λαμπρά Τ34, και δέχονταν 7 βλήματα το λεπτό.

Η αρματομαχία ήταν άκρως αιματηρή. Στο τέλος οι Γερμανοί κατέστρεψαν πάνω από 6 χιλιάδες τανκς, έναντι 1500 δικών τους, αλλά ήταν αργά για δάκρυα. Οι νεκροί αμφοτέρων ήσαν κοντά στο εκατομμύριο.