Γύρισα στην Αθήνα σήμερα και καθώς είχα να πάω το αυτοκίνητο στο συνεργείο αμέλησα να περάσω από σούπερ μάρκετ. Πριν κάποια ώρα, είχε μπει το βράδυ, πείνασα και βγήκα να πάρω πιτόγυρο, να απολαύσω μόνος σε παγκάκι της πλατείας. Έτρωγα αφηρημένος και τότε πρόσεξα την πινακίδα μιας επιχείρησης κλειστής εδώ και χρόνια. Το είχα ξαναδεί αλλά σήμερα το βράδυ, αστόχαστος, το διάβασα ακούσια και τότε έγραψε.

Μεταξύ γλεντιού και κηδείας, μεταξύ fun και funeral υπάρχει το fune. Η συλλογική Λίμπο μιας δεκαπενταετίας μας, το eyes wide shut μας, το let's have fune tonight.

Ζήτα μου σχοινί να κρεμαστείς θα στο δώσω δίχως να σε κοιτάξω, χαμένος σε σκέψεις.