Αργότερα στην Ακτή Θεμιστοκλέους το άνοιγμα του Σαρωνικού μπροστά μας μικρόκοσμος του Ποσειδώνα και η μέρα γλυκιά πριν το κλείσιμο του καλοκαιριού. Σε μέρες που το βύθισμα της χώρας βιώνεται βαρύ και μη αναστρέψιμο.
Ελάχιστοι οι επισκέπτες στο μουσείο, ανάμεσά τους ένας ηλικιωμένος Αμερικανός που μας έπιασε κουβέντα. Μουσικός, έπαιζε νέος με το Marvin Gaye, με ρώτησε αν γνώριζα ποιος ήταν. Ζει στην Ταϊλάνδη, γνώρισε εκεί τη γυναίκα του όταν αυτός ήταν 45 κι αυτή 15, τη ζήτησε από την οικογένειά της, παντρεύτηκαν κι εγκαταστάθηκε εκεί.
Η γυναίκα περιφερόταν αμίλητη στη διπλανή αίθουσα.
Έφτασαν με κρουαζιερόπλοιο για λίγες μέρες στον Πειραιά, θα περάσουν στη συνέχεια από Αλεξάνδρεια. Του είπα για τον Καβάφη, δεν τον ήξερε, του μίλησα για το ποιος ήταν και να επισκεφτεί το σπίτι του. Είπα και για τη Τζάκυ, για την Ιθάκη. Θα έψαχνε να βρει το ποίημα στο διαδίκτυο.
Έγραψα το όνομα του ποιητή στο κινητό μου, το ζήτησε για να το δει και να αποτυπωθεί στη μνήμη του.