Θυμάμαι δύο φράσεις από προεκλογικές ομιλίες του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Πρέπει να ήταν πριν τις εκλογές του 1985, καθώς το ’89 δεν ζούσα στην Ελλάδα. Η πρώτη ήταν ειρωνική για το πόσο συχνά βλέπαμε το τσεμπέρι του Αραφάτ στην Ελλάδα. Η δεύτερη ήταν ότι το δημόσιο ραδιόφωνο και η τηλεόραση είχαν γεμίσει ομοφυλόφιλους.

Αναφορικά με το πρώτο, ακριβό το κόστος του να είμαστε προσκολλημένοι τώρα στη σωστή πλευρά της ιστορίας. Και – συμπληρώνω - (σύμφωνα με αυτήν τη λογική) στη ΛΑΘΟΣ πλευρά της γεωγραφίας. Η γεωγραφία ακλόνητος βράχος σε ιστορικό χρόνο, σε καιρούς που η "σωστή" πλευρά της ιστορίας είναι η φθίνουσα παγκόσμια πολιτική των ΗΠΑ.

Μουδιασμένοι, αγύμναστοι πλέον στην ικανότητα να φτιάχνουμε περιφερειακούς δεσμούς, να δημιουργούμε προς εθνικό όφελος ισορροπίες.

Για το δεύτερο, σημειώνω ότι οι υπέρ των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων πολιτικές, όπως έχουν διαμορφωθεί και εφαρμόζονται, θα διατηρηθούν όσο εξυπηρετούν πολιτικές ατζέντες. Ισχύει και για τις ΗΠΑ που καθορίζουν τη σωστή πλευρά της ιστορίας. Το λέω αυτό ως άτομο που τμήμα των δικαιωμάτων μου καλύπτουν οι πολιτικές αυτές.