Μιλούσα χθες βράδυ με φίλο και μου εξομολογήθηκε ότι ήταν στενοχωρημένος για κάποιες κληρονομικές διαφορές που έχουν προκύψει με τα αδέλφια του. Ένα από αυτά (με μεγαλύτερη οικονομική άνεση) έχει επιδείξει ιδιαίτερη αναλγησία απέναντί του. Χωρισμένος ο φίλος, με παιδιά, επέλεξε ύστερα από το χωρισμό να ζει όπως του το ζήτησε η καρδιά του. Ήμουν αμήχανος, σχολίασα ότι αυτά συμβαίνουν στις οικογένειες καθώς ήμουν απρόθυμος να μιλήσω άσχημα για τα αδέλφια του. Σήμερα όμως του έστειλα μήνυμα με το οποίο αποζημίωσα τη χθεσινή αμηχανία που ίσως εισέπραξε ως αδιαφορία.

Χριστούγεννα έρχονται, οικογενειακή γιορτή, μοιράζομαι το μήνυμα ως ευχή μαζί σας:

Αυτό είναι το εξώφυλλο από το τελευταίο βιβλίο του Armistead Maupin που έγραψε το «Ιστορίες της Πόλης» (όπου βασίστηκε η ομώνυμη σειρά που παρακολούθησες και σου άρεσε). Αυτοβιογραφία. Ο τίτλος του βιβλίου «Λογική Οικογένεια». Πρόκειται για την οικογένεια που μας παρηγορεί όπως ζεστό ρούχο δίχως να μας κουράζει και στενεύει. Αντίθετα από τις βιολογικές, επιλέγουμε τις λογικές οικογένειες. Ο Ν---- ανήκει στη λογική σου οικογένεια. Μερικές φορές, για τους τυχερούς, η λογική οικογένεια ταυτίζεται με τη βιολογική. Σου εύχομαι καθώς περνάνε τα χρόνια τα παιδιά σου να παραμείνουν ΚΑΙ εντός της λογικής σου οικογένειας. Αυτά. Πίσω στη δουλειά τώρα. Να μην κουράζεσαι πολύ και να συνεχίζεις να είσαι φωνακλάς – όμως περισσότερο από χαρά παρά εκνευρισμό.