Phony war = ψευτοπόλεμος, ονομάστηκε η περίοδος μεταξύ γερμανικής εισβολής στην Πολωνία, έως την γενική επίθεση της Βέρμαχτ στην καρδιά της Δυτικής Ευρώπης.

Σήμερα πάντως ζούμε άλλη μορφή πολέμου, που ουσιαστικά «θερμαίνεται» μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας, αλλά επιδρά σε πολύ μεγαλύτερο χώρο, καθώς Ρωσία και Ουκρανία διαθέτουν συμμάχους, υποστηρικτές ή υποκείμενους στο δίζυγο «συμπαθούντες - αντιπαθούντες». Θα χρησιμοποιούσα πιο σέρτικη ορολογία, μιλώντας για «ταχαπόλεμο» ή «δήθεν πόλεμο» ή ακόμη πιο διασκεδαστικά, ως «ταχαδήθεν πόλεμο». 

Γενικώς υπάρχει ένα μέτωπο καμπύλο, σχήματος ορθίου πετάλου, όπου μακελεύεται κόσμος και κοσμάκης, σε περιοχή που έχει υπερθερμανθεί. Αλλά υπάρχει η Φινλανδία και η Σουηδία, που, προστρέχοντας στο ΝΑΤΟ, μπορεί να τους έρθει ρώσικος ντουβρουτζάς, αμή και «θεωρητικοί» αντίπαλοι, που έχουν ταχθεί με την μια ή την άλλη πλευρά, όπως Λευκορωσία, Ιράν, Κίνα αλλά και Ευρωπαϊκή Ένωση (ως κράμα ή αμάλγαμα ποικίλων διαθέσεων) και στην μοναδικότητα της Τουρκίας που φλερτάρει με την Ρωσία ως δήθεν πρόθυμος ουδέτερος αλλά στα χαρτιά είναι μία ακραιφνής θεραπαινίς του ΝΑΤΟ κι όποιος αντέξει.

Όταν λοιπόν δύο ελληνόκτητα τάνκερ, κι άλλα 17 σε πλόα δέχονται αιωροπτερισμό από φρουρούς της (Ιρανικής) επανάστασης «επειδή στην Κάρυστο κατάσχεσαν το φορτίο ενός τάνκερ που έφερνε υγρά καύσιμα στην «εχθρά Ρωσία», έχουμε είτε το μόττο «φασκελοκουκούλωστα» είτε την δήλωση της γηραιάς αλβιόνος «είμεθα υπεύθυνοι για ελεύθερες παγκόσμιες θάλασσες υπέρ του ελεύθερου εμπορίου» αλλά εδώ και τέσσερις μήνες μεταξύ Αγγλίας και Ρωσίας μόνον μπουκέτα  ύβρεων ανταλλάσσονται.