«Σκυλοκαυγά» (dogfight) αποκαλούσαν οι βετεράνοι την εναέρια σύγκρουση των  Σπιτφάιρ με τα Me-109 των Γερμανών. Ώσπου να αναπτυχθούν τα βομβαδιστικά και η ποικιλία της αεροπορίας, οι προπαγάνδες δεν έλειπαν και οι απώλειες όλων των παρατάξεων ήταν συχνές και επώδυνες.

Οι τουρκικοί λεονταρισμοί, ένα μίγμα ζηλοτυπίας, κρυμμένου μαρασμού και παραδοσιακής απόκρυψης των ανησυχιών, χαρακτηρίζουν τον νεοοθωμανισμό του 2022, που καταντάει συχνά νεοσελτζουκισμός. Η πολιτική ηγεσία τους έχει συγκεκριμένη τακτική: υβριστικοί τόνοι, αναζήτηση σφαγών από το δειγματολόγιο της Ιστορίας, διαστρεβλωμένα επιχειρήμστα, ιδίως τα νεοπαγή μυθεύματα περί «τρομοκρατών» (ένα σπορ που εκφράζει άφατο ρατσισμό και δυσπιστία στις ικανότητες των γυναικών και της «άλλης γνώμης»).

Ένα θεωρούν σίγουρο ότι θα αποκτήσουν μοντέρνα όπλα από τους Αμερικανούς. Αν έρθουν σε αδιέξοδο, θα παραστήσουν ότι φλερτάρουν με την Ρωσία. Παρακολουθώ με προσοχή τα δήθεν χαμογελαστά ξεσπάσματα Τσαβούσογλου και την τεχνητή απελπισία Ερτοάν. Όποιος παζάρεψε στο Καπαλή ή στο Μισίρ Τσαρσή της Πόλης, δεν χρειάζεται να κοπιάσει πολύ για να καταλάβει την τουρκική διαπραγμάτευση.

Στην Ελλάδα, θα περίμενα περισσότερη συσπείρωση και λιγότερα παινέματα ΟΛΩΝ των κομμάτων. Ο λόγος είναι απλός, δεν υπάρχει μπροστά μας ένας άνετος δρόμος, αλλά μια αποβάθρα αδιέξοδη. Και το αδιέξοδο έχει τις τεχνικές του προς αποφυγή της απελπισίας.