Κάλλιο όλοι να πεθάνουν απ' το ριζικό τους/ παρά σε κίντυνο να μπούμε εμείς και το ρηγάτο

Οι ειδήσεις από την Κίνα «κόπηκαν» μυστηριωδώς. Απ' αυτούς ξεκίνησε η απομόνωση, η πανδημία, οι θάνατοι και σε αυτούς τελειώνει μια εικόνα που δείχνει ένα φετινό Νταχάου, στα λευκά και στα απάνθρωπα σε όσους ατύχησαν και επιβιώνουν άρρωστοι. Λευκά κελιά άρχισαν να χτίζονται από τον καιρό των Μπάαντερ-Μάινχοφ και τα αποσώνουν οι λαοί που σπάνε το ένα μετά το άλλο, όλα τα ρεκόρ ανάπτυξης.

Εάν η Υδρόγειος μοιάζει με λευκό καρπούζι, οι άγουρες φέτες που κόβουν οι κυβερνήσεις στα μποστάνια του ντουνιά, καταναλώνονται με ένα βιαστικό ντουζάκι σε σιρόπι. Βλέπετε, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας και μπόλικοι Οργανισμοί δήθεν παγκόσμιας εμβέλειας δεν είναι πλέον στάχτη στα μάτια, αλλά εμβαπτισμός με σταχτόνερο πασχόντων από οφθαλμία, από ηφαιστειακή τέφρα.
 
Οι κυβερνήτες, τουλάχιστον οι κομιλφό, που διαθέτουν ειδήσεις, σαν τον Βόριδα Τζόνσον, και τους πιάνουν στα πράσα να ξεσαλώνουν, ρίχνουν μια μετάνοια σαν τον Τζόκοβιτς ενώ ασκείται διαχείριση μέσω διαφημίσεων και μανιπουλαρίσματος της κοινής γνώμης από έναν σεβαστό αριθμό ενός πλήθους φοβίτσων που τους έχει παραλύσει η πνευματική διάρροια, ήτοι αέναων ρευμάτων μαύρης αντίδρασης και εκδηλώσεις μαζικής απιστίας, βαθύτατα θρησκευόμενων ατόμων. Οι Εκκλησίες και οι Κλήροι φαινομενικά είναι με το ασελγές Κράτος, αλλά η ψύχα των ιερατείων πιστεύει στο Θαύμα και σε τίποτε άλλο. Κι όταν (και εάν) με το καλό καμφθεί η γενική εικόνα και η πανδημία θα αποχωρήσει πέρα από το Ελμπρούζ του Καυκάσου, πάλι οι Εκκλησίες θα κόβουν αντίδωρα για τις ευχές των παπάδων.
 
Λίγες κυβερνήσεις διαθέτουν το κουκούτσι μυαλό που απαιτείται ώστε να οικειωθούν το 20 με 30% των «απίστων». Εξάλλου, οι ίδιες κυβερνήσεις, πριν γαμήσουνε το ταμ-τιριρί στις οικονομίες τους, έκαναν λογαριασμούς και είπαν στους αυθέντες της Αφανούς Αριστοκρατίας: δεν έχουμε κλίνες, δεν έχουμε γιατρούς, παρά για κλάσμα των μισών υπηκόων μας και πολλούς λέμε. Πρώτοι οι Βαλκάνιοι, αυτά τα ανειδίκευτα ξουράφια, που εμβολιάζονται από 20 έως 40% και θεωρούν πως δεν υπάρχει ο ιός, αλλά μια ποντικονίαση του Αυλωνίτη στην «Ωραία των Αθηνών». Το μπούγιο που προκαλούν και η αχρείαστη ελευθεριότητα μιας Ευρώπης εθισμένης σε καταλήψεις, κίτρινα γελέκα και με όλες τις θεωρίες συνωμοσίας σε πρώτη ζήτηση, ξέρουμε που οδηγούν: στον θάνατο υπό εναγώνια ταφή που μπορεί και να ξεψυχάνε στο φέρετρο.
 
Θα ξαναγίνει την μόδας η έκφραση «νταουνιασμένος», εξέλιξη του λοκντάουν. Το προτελευταίο βήμα θα μοιάζει με της δεκαετίας του 1340: συμμορίες σαν του Μπρανκαλεόνε θα διατρέχουν τα σφραγισμένα σπίτια, αιρετικοί θα καίγονται σε πυρές ενώ μόλις καμφθεί η πανδημία, θα εξελιχθεί μια φασολιά του Τζακ που θα υποστηρίζει κάποια τρελή θεωρία του τύπου «η λέπρα θα νικήσει τον κορωνοϊό».
 
Υπάρχει ένδειξη της επερχόμενης διαρραγής του κοινωνικού ιστού, τουλάχιστον στη χώρα μας. Η αψιλιά. Αυτή που πέφτει στις εμπορικές και καταναλωτικές συντεχνίες, η δύναμη (που θα συνδικαλιστεί) των ντελιβεράδων, η αναγκαστική γιγάντωση της Διαφήμισης στα κανάλια, και όταν η Αρρώστια αγριέψει και θα συστέλλονται οι «θεότητες» του survivor και άλλων ζωολογικών κήπων, θα ξανάρθει στη μόδα η τελετουργική αυτοκτονία των νοικοκύρηδων, παρεκτός και το κράτος τους προσλάβει ως εκκαθαριστές υπέρ της γενετικής υπεροχής μιας μπεζ-κρεμ Φυλής.

Απορώ και εξίσταμαι: δεν βλέπετε το Σώμα της Επανάστασης που δεν θα μοιάζει με Σπάρτακο, Κρόμγουελ και Καραϊσκάκη, αλλά με κάτι πιο άτεχνο και αβροδίαιτο;
 
H σχέση του Κράτους με τον Λαό, έχει συνδεθεί με τους δήθεν έρωτες που πουλάει ο Ατζούν σε «εκπομπούχους» στα άκεφα όριά τους που έχουν μεταβληθεί σε κονφερανσιέ μιας ακατανόητης εποχής.