Μοιάζει βαρετό, αλλά η πολιτική ζωή της χώρας βασίζεται σε τρία κουκιά: ένα δεξιό, ένα αριστερό κι ένα σάμπως τσουρούτικο του κέντρου.
Για να αρχίσουμε από τα εύκολα, ο Τσίπρας δύσκολα θα πουλήσει «νεότητα» στο φθινόπωρο που μας έρχεται. Μπορεί να είναι ορμητικός, εριστικός, με ικανό λογογράφο αλλά βαρύνεται μ' ένα βαρύ παράπτωμα ήδη απο το 2019: ανέλαβε το βάρος να νικήσει με το ένα χέρι Ευρωεκλογές, δημοτικές και εθνικές εκλογές. Δεν ξέρω άλλον ελπιδοφόρο πολιτικό που να μπάλωσε με μόλις ανεκτή ραθυμία έναν τόσο σοβαρό κομματικό ελιγμό. Το δράμα ήταν πως είχε τόσο πολύ πείσει τούς συντρόφους του ώστε οι γκρίνιες ήταν ελάχιστες, αντί ένας θυμωμένος σύντροφος να κλείσει την πόρτα και να μαλώσει τον ηγέτη, ακόμα και με κίνδυνο διαγραφής του.
Στην άλλη όχθη του ποταμού που δεν είναι βέβαια Αμαζόνιος και Δούναβης αλλά της Χελιδονούς το ρέμα, βρίσκεται σα να κατάπιε κρεμάστρα ο δεύτερος Μητσοτάκης ως πρωθυπουργός. Μόνο που δεν τραγουδάει μέσα του κάποιο εμβατήριο αλλά απαγγέλει την «χωριάτα» του Γιώργου Φτέρη με την πασίγνωστη ρίμα «μπαρέζι-πετιμέζι» για να μην καταγγείλω οτί συχνά σκέφτεται την «Μποβαρύ» του Καρυωτάκη επειδή ο ήρωας του σκοτεινού διηγήματος είναι ευτυχής.
Το θέμα είναι πως οι δύο αντίπαλοι μήτε αντίπαλοι είναι μήτε καν συνερίζονται ο ένας τον άλλον. Στελέχη, υπουργοί και υφυπουργοί με δισύλλαβα επώνυμα πλαισιώνουν τους «αρχηγούς» για να δημιουργήσουν ποθητές σκιές αντιπαλότητας. Αλλά ο Μητσοτάκης στηρίζεται σε λιγότερο από το ένα τρίτο των ψηφοφόρων ενώ ο Τσίπρας θα ήταν ευτυχής εάν ανέβαινε στο ένα πέμπτο των ψηφοφόρων.
Στον χώρο των άλλων κομμάτων θα βρεθεί με τον καιρό ο έξυπνος που θα μας εξηγήσει σε τι ακριβώς χρειάζονται οι οπαδοί του Βελόπουλου και ιδίως του Βαρουφάκη. Ο Βελόπουλος αθωώθηκε για το δούλεμα που του έκαναν στην περίπτωση των «επιστολών του Χριστού» αφού ο αρειμάνιος των συγγραφέων Χωμενίδης έγραψε μία απο τα ίδια αγνοώντας τον Κέλσο, τον εκατόνταρχο Πάνθηρα και τις φριχτές κατηγορίες εναντίον της Παναγίας. Καλύτερα θα ήταν μιμούμενοι την επωνυμία «συριζανέλ» να τα έβρισκαν ο Τσίπρας με τον Βελόπουλο μήπως και φτουρήσει καμμιά ψήφος, ενώ ο Βαρουφάκης και 70% να πιάσει μάλλον δεν θα το πάρει χαμπάρι.
Έρχεται μιά Ευρώπη που έχει καρφωμένο στο στήθος το βέλος του Πολέμου, την άνοια των πολιτικών ηγεσιών κι αυτά ενώ το φυσικό αέριο σπαταλιέται αφειδώς.