Δεύτερη μέρα του Οκτώβρη και πλησιάζοντας η έβδομη του μήνα ξαναδιαβάζω για τα γεγονότα στο μουσικό φεστιβάλ στο Ρέιμ, δίπλα από το φράκτη της λωρίδας της Γάζας. Για την τρομοκρατική επίθεση της Χαμάς που έπιασε στον ύπνο τις μυστικές υπηρεσίες του Ισραήλ και από την οποία σκοτώθηκαν 364 στον ευρύτερο χώρο που βρισκόταν η κατασκήνωση του φεστιβάλ. Οι περισσότεροι από τους νεκρούς νέοι που συμμετείχαν στις εκδηλώσεις του φεστιβάλ.

Προσπαθώ να κατανοήσω την αποτυχία του Ισραήλ να αποτρέψει την επίθεση, δεδομένης της αξιοθαύμαστης ικανότητας των μυστικών υπηρεσιών της χώρας όπως αποδεικνύει η με ταχύτητα φωτός αποτελεσματική επέμβαση τοποθέτησης εκρηκτικών στους βομβητές μαχητών της Χεζμπολάχ και ενεργοποίησης των εκρηκτικών μηχανισμών.

Ένα χρόνο μετά, διαβάζω για ανικανότητα των δυνάμεων άμυνας του Ισραήλ να αξιολογήσουν πληροφορίες των μυστικών υπηρεσιών σχετικές με την επίθεση. Ειδικότερα για την επίθεση με το φεστιβάλ ως στόχο. Διαβάζω εκ νέου για πρότερη γνώση και απροθυμία των δυνάμεων άμυνας να ενεργήσουν προς αποτροπή.

Αυτό τράβηξε την προσοχή μου πρώτη φορά, από τη διεθνή έκδοση της Monde: Unauthorized festivals like this are relatively common in remote areas of Israel. Αναφέρομαι στο unauthorized, στο μη αδειοδοτημένα. Unauthorized? Δίπλα στη Λωρίδα της Γάζας; Κάπως βολικό ακούγεται.

Παράλληλα διαβάζω στους New York Times: some 30 police officers recruited by the festival organizers to provide security.

Κάτι δεν δένει, τα ερωτηματικά παραμένουν, το μόνο σίγουρο η κλιμάκωση.