Αμφιβάλω εάν οι Έλληνες του 1986 ακούγοντας «Τσερνόμπιλ» είχαν την παραμικρή ιδέα που βρισκόταν αυτό το εργοστάσιο πυρηνικής δύναμης. Ήταν Μάιος όταν ξέσπασε το κακό και η πιο φανταχτερή κίνηση, ήταν η προθυμία μερικών «επισήμων» να φάνε λαχανικά και γενικώς είδη από τα χωράφια ώστε να παραμείνει ήρεμο το πόπολο. Ωστόσο, την τότε Θεσσαλονίκη, ένα μοναδικό φαινόμενο έδειχνε τα δοντάκια του: οι άσφαλτοι, τα μπαλκόνια και γενικά οι τσιμετωμένοι χώροι είχαν κοκκινίσει από χιλιάδες πασχαλίτσες που απέφευγαν προφανώς το χώμα και τα χωράφια, σε μία προσπάθεια να αποφύγουν το καίσιο και άλλα ραδιενεργά στοιχεία. Η λέξη «Τσερνόμπιλ» έμοιαζε σταλμένη από αγγέλους θανάτου. Αλλά η πληροφορία πως είχε χώρα προέλευσης την Ουκρανία, δεν ήταν χρήσιμη, σε πληθυσμούς κλινικά αγεωγράφητους, με την Ουκρανία ελάχιστα γνωστή, πλην της Ουκρανικής εκστρατείας των Γερμανών που είχε οδηγήσει σε όλεθρο τον σοβιετικό στρατό του Μπουντιένι.

Τώρα, μάθαμε που βρίσκεται η Ουκρανία -μια χώρα της ανατολικής Ευρώπης που εδώ και μήνες, έχει την υποστήριξη του Δυτικού κόσμου, αλλά χωρίς να δέχεται την στρατιωτική βοήθεια που είναι απαραίτητη για να υπάρξει. Ενώ, ταυτόχρονα, ο φόβος πως η Ρωσία, αν συνεχιστεί η δύσκολη επικράτησή της στον πόλεμο, υπάρχει περίπτωση να χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα για να εξανεμίσει την ουκρανική αντίσταση, οπότε η έννοια του πολέμου θα σημαίνει παγκόσμιο εφιάλτη.

Φυσικά, είναι αμφίβολο εάν οι χώρες της Δύσης, ειδικά αυτές που διαθέτουν πυρηνικά όπλα, θα βρούνε το κουράγιο να συμβάλουν σε έναν πυρηνικό πόλεμο. Η αίσθηση της απώλειας στήριξης είναι παντοδύναμη στη χώρα του Δνείπερου, η οποία γνωρίζει άριστα πως θα έχει πιθανόν στήριξη με συμβατικά όπλα αλλά δεν μοιάζει πιθανό να αντιδράσει με πυρηνικά όπλα. Προσώρας, μόνον οι γειτνιάζουσες με την Ουκρανία χώρες, δυτικές ή ουδέτερες, βιάζονται να ενταχθούν σε μιας μορφής δυτική συμμαχία.

Φυσικά, στην πυρηνική εποχή, αν τρελαθεί κάποιος ηγέτης με πυρηνικά υποβρύχια που φέρουν βαλλιστικούς πυραύλους στον Ειρηνικό, ο τρόμος γίνεται πραγματικός και καμία χώρα δεν βρίσκεται στο απυρόβλητο. Η στρατιωτική βοήθεια προς την Ουκρανία, για την ώρα είναι μια υπόσχεση με μασημένα λόγια -περισσότερα χρήματα της τάζουν, παρά αμυντικά όπλα. Αλλά σε μια υδρόγειο που δεν βρίσκεται σε κανένα σημείο της στο απυρόβλητο, είναι σκοτεινό το μέλλον των πολέμων και των συμμαχιών.