Στο the Mall στο Μαρούσι πρέπει να έχω πάει τρεις ή τέσσερις φορές απ’ όταν άνοιξε κάπου δύο δεκαετίες πριν. Περισσότερες, αλλά όχι κατά πολύ, είναι οι φορές που έχω επισκεφτεί το Κέντρο Πολιτισμού του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος. Η σύμπτωση το έφερε κι επισκέφτηκα το Mall το βράδυ του περασμένου Σαββάτου για να δω μια ταινία που την έπαιζε αποκλειστικά μια από τις αίθουσες του πολυκινηματογράφου, και την Κυριακή το μεσημέρι το Νιάρχος για περίπατο. Πλήθος επέβαινε τις κυλιόμενες σκάλες του Mall, ουρά για τον ανελκυστήρα του Νιάρχος. Και στις δύο περιπτώσεις μαζικότητα - διασκέδαση και ψυχαγωγία (υποθέτω) οι δύο όψεις του νομίσματος της μαζικότητας. Ίδια η αίσθηση, επαναλαμβανόμενη στις μεγαλουπόλεις του κόσμου, λες και τεράστια διαστημόπλοια έρχονται να προσγειωθούν στον αστικό ιστό τους να φέρουν τα καλούδια των φωτισμένων επισκεπτών σε ιθαγενείς.

Η ζωή μου ιδρυματοποιημένη πλέον στο κέντρο της Αθήνας. Εκεί που τα σινεμά παίζονται κορώνα γράμματα στο χέρι πολυεθνικών ξενοδοχειακών συμφερόντων. Και στις συνοικίες της χρόνια οι σινεμάδες σουπερμάρκετ ή μηχανουργεία στην περίπτωση των οικοπέδων των θερινών.

Εκεί κοντά στις συνοικιακές πλατείες, όπου Αλβανοί παίζουν ακόμα μπάλα τα ζεστά βράδια με τα παιδιά τους ή τα μαθαίνουν ποδήλατο με βοηθητικές. Μια πολυκοσμία φτιαγμένη από πηγαδάκια συζήτησης και όχι από ουρές ανυπομονησίας.

Έφυγα από το Νιάρχος κατηφορίζοντας το δρόμο προς τις Τζιτζιφιές που οδηγεί μέσα από το μεσογειακό κήπο του Ιδρύματος. Αντίθετα από τους βαριούς ελαιώνες του Ελύτη που σέρνονται δοξαστικά από βόδια προς τη δύση, τον ελαιώνα του Νιάρχος τον κόβει το μέτωπο των πολυκατοικιών της Καλλιθέας. Το αρχιτεκτόνημα του Ρέντσο Πιάνο στην κορυφή του τεχνητού λόφου μπλόκαρε τη θέα από τα μπαλκόνια προς της θάλασσα. Μεσόγειος στην κυριολεξία ο κήπος, με την έννοια της κλειστοφοβίας.

Μια στειρωμένη γάτα ήρθε να τριφτεί στο πόδι μου. Κοίταξα πίσω το ασύμμετρα τεράστιο κτίριο, γύρω γύρω χορτάρι κι αυτό στην κορυφή του οπτικού μου πεδίου, ουρανός και γη και η εντύπωση στέπας παρά Μεσογείου.

Έγραψε ο Έσσε για το Λύκο της Στέπας ότι δίχως μια λέξη προειδοποίησης ή αντίο, έφυγε από την πόλη μας μια μέρα και χάθηκε. Δεν ακούσαμε από αυτόν, από τότε …

Ο Λύκος χαμένος κι επικεφαλής του Διοικητικού Συμβουλίου του Ιδρύματος, νέος Πρόεδρος του Κέντρου Πολιτισμού, ο Στάθης Καλύβας.