Δύο σκανδιναβικά κράτη τάσσονται με το ΝΑΤΟ στην ευαίσθητη Καρέλια και ο πρόεδρος Ερτοάν ενίσταται επειδή οι δύο δημοκρατίες προφανώς δεν εχθρεύονται το Κουρδιστάν. Ο Πρόεδρος με τα λεγόμενά του δεν κρύβει τη νευρικότητα της τουρκικής ηγεσίας, που δεν ταυτίζεται με τον λαό της.

Βέβαια οι καιροί άλλαξαν από τότε που ο ρήγας των Σουηδών οδηγούνταν σε οθωμανική πόλη για να εκτίσει την τιμωρία της αιχμαλωσίας του! Τα οθωμανικά μεγέθη δεν τρομάζουν πια, καθώς ένα ισχυρό κύμα αναθεωρητισμού κυριαρχεί σε πολλές ζώνες της τουρκικής κοινωνίας.

Να μου το θυμηθείτε πως σε δέκα χρόνια δεν θα υπάρχει κρίση στο Αιγαίο, αλλά εχέφρων συμβιβασμός, αρκεί να μάθουν οι λαοί να μετράνε σωστά τα ρούπια, τες πήχες και τα ζύγια των. Αλλά έως τότε, εναπόκεινται πολλά στα πάθη του φυσικού αερίου, των πετρελαϊκών οριζόντων και μήτε ένα γραμμάριο σε τυχόν ορυζώνες ή ιστορίες για αμηράδες και τον Διγενή Ακρίτα. Η μικρασιατική χερσόνησος έχει πολύ αίμα να ξεπλύνει από τα χρόνια ενός Ναπολέοντα που ταπεινώθηκε από τον Βίσμαρκ.

Βάλτε μυαλό, γείτονες, διότι η Ευρώπη είναι νευρική και η Αμέρικα έχει στραβοκοιμηθεί...