Υδράργυρος στον αφτί του βασιλιά στον Άμλετ, υδράργυρος στα αρχαία της Βενιζέλου.

Όπως μετακίνηση στο δάσος του Μπέρναμ για να λυώσει ο Μακμπέθ, ακινησία των Αλβανών στα ορεινά θάμνα της Πίνδου, όταν ροβολούσαν, αρχές του 90, στην ασυνόρευτη μεθόριο.

Τρύπια τα σύνορα εξ ανάγκης. Αλβανία, Βόρεια Μακεδονία. Βουλγαρία, Τουρκια. Η ελληνική αστυνομία απορεί πώς έφτασε ο δολοφόνος της νεαρής γυναίκας στα όρια της Κουτμητζιβίτσας. Η ύπαρξη συνόρων μας μάρανε -κανένας δεν ανιχνεύει την οριζόντια κίνηση στις μεθοριακές οροσειρές. Η φραγή του Έβρου δε αρκεί, όπως δεν υπήρξε φραγή στην πρώτη εκστρατεία του Σιτάλκη. Οι πρόσφυγες από την τέως Λιαγκραβία, περνάνε αόρατοι από τα 12 χωριά των Κιρτζαλήδων, τα μόνα που ψήφισαν άλλο δημοψήφισμα όταν το έμβρυο της Βουλγαρίας εκμαιεύτηκε μεταξύ δημοψηφισμάτων.