Αυτές τις μέρες που είχαμε ευκαιρία και αφορμή για απολογισμούς ένεκα θανάτων, ίσως θα ήταν σκόπιμο να αναλογιστούμε πόσο πίσω μας πήγε ο Αλέξης Ζορμπάς στη διαμόρφωση της εθνικής ταυτότητας, αλλά και της ατομικής. Αναφέρομαι και στην ταινία του 1964, που είχε διεθνή απήχηση και δημιούργησε κλώνους του ήρωα για τουριστική εκμετάλλευση, και στο βιβλίο του 1946, που διέπλασε χαρακτήρες ελληνοπαίδων, και τέλος στον Καζαντζάκη τον ίδιον.