«Σταμάτης Κόκοτας: Ο ζεν πρεμιέ με τη βελούδινη φωνή» ήταν ο τίτλος του άρθρου της Γιώτας Συκκά στην Καθημερινή που με έστειλε να ελέγξω τη μνήμη μου, τα ελληνικά μου (και τα γαλλικά μου), και να ανοίξω το λεξικό της κοινής νεοελληνικής του Ιδρύματος Τριανταφυλλίδη. Το λήμμα ήταν σαφές:

ζεν πρεμιέ ο [zén premné] Ο (άκλ.) : ηθοποιός που ειδικεύεται σε πρώτο ρόλο νέου και ωραίου εραστή. [λόγ. < γαλλ. jeune premier]

Αναρωτιέμαι αν ο συντάκτης ύλης που ευθύνεται για τον τίτλο του κειμένου γνωρίζει τα χρειώδη ελληνικά ή γαλλικά. Αναρωτιέμαι για τον αρχισυντάκτη του, όπως και για τους αναγνώστες του. Γιατί το ζεν πρεμιέ (όρος που δεν υπάρχει στο κείμενο του άρθρου) αναφέρεται σε ηθοποιό, νέο, ωραίο και εραστή. Δηλαδή θα ταίριαζε γάντι στον Τόλη Βοσκόπουλο, που έτσι ξεκίνησε την καλλιτεχνική του καριέρα, ως ηθοποιός, νέος, ωραίος και εραστής.

Aναμφιβόλως ο Κόκοτας υπήρξε κάποτε νέος (για το αν ήταν ωραίος, ας πούμε ότι είναι υποκειμενικό το θέμα). Και υπήρξε σπουδαίος τραγουδιστής για την εποχή του. Αλλά ηθοποιός, και μάλιστα με ειδίκευση σε ρόλους εραστή, ζαμαί. 

Υστερόγραφο: Πάλι καλά να λέμε που δεν έγραψε κανείς ότι ο Κόκοτας είχε κρυφή σχέση με τον Μάρλον Μπράντο.