Ότι θα υπάρχουν πάντα πρόθυμοι κολαούζοι των ισχυρών, είναι δεδομένο και αναμενόμενο. Στην περίπτωση του Αδώνιδος, μπορεί αρχικά να μας ξενίζουν κάποια από τα πρόσωπα (ή οι ιδιότητές τους) που δέχονται προθύμως να εκτεθούν και να του πλέξουν το εγκώμιο ως ρήτορος ή και καθηγητού ρητορικής, μπορεί και όχι. Αλλά ίσως καλύτερα έτσι: όσες λιγότερες ψευδαισθήσεις έχουμε για πρόσωπα και πράγματα, τόσο το καλύτερο. 

Θα είχε ενδιαφέρον, πάντως, να ρωτούσε κάποιος τον συγγραφέα (και φανατικό γλωσσαμύντορα και πολυτονιστή), να μας διαφωτίσεις σε ποιες περιπτώσεις πιστεύει πως περισπάται η λέξη "απλά" και σε ποιες όχι.