Ερώτηση: Θα δούμε ποτέ τον Παρθενώνα χωρίς σκαλωσιές;
Απάντηση: Σίγουρα θα τον δούμε, και μάλιστα σύντομα.
― Συνέντευξη του Μανώλη Κορρέ στον Μάκη Προβατά, «Το Βήμα», 22 Ιανουαρίου 2015
Ένας δυστυχής άνθρωπος ανέβηκε χτες στην Ακρόπολη, σκαρφάλωσε στις σκαλωσιές του Παρθενώνα, κρέμασε πανώ, σημαίες και λάβαρα σα να ήταν μπουγάδα, και ζήτησε να δει τον πρωθυπουργό, απειλώντας να πέσει στο κενό. Μετά από κάποιες ώρες απελπίστηκε και κατέβηκε, και συνελήφθη ως ιδιώτης. Δεν ανήκε σε κάποια από τις συνήθεις συλλογικότητες για να επικαλεστεί ασυλία. Η ζωή στον βράχο επέστρεψε στην κανονικότητα.
Το γεγονός μπορούμε να το δούμε μέσα από μια σύγχρονη οπτική: ήταν μια περφόρμανς ενός ανώνυμου καλλιτέχνη, που βασίστηκε σε μια ήδη υπάρχουσα ινσταλέισον στο αρχαίο μνημείο. Κι όταν λέω ινσταλέισον, εννοώ τις σκαλωσιές που είναι εγκαταστημένες στη Ακρόπολη για τα έργα συντήρησης εδώ και σαράντα χρόνια, και δεν υπάρχει ασφαλές χρονοδιάγραμμα για την αποχώρησή τους.
Υποτίθεται ότι οι σκαλωσιές θα έφευγαν πριν από τους Ολυμπιακούς του 2004, αλλά αν ανατρέξει κανείς στην ειδησεογραφία θα δει ότι η απελευθέρωση της Ακρόπολης από τα ικριώματα εξαγγέλλεται περίπου ανά πενταετία, και απλώς οι σκαλωσιές μετακινούνται σε άλλο σημείο του μνημείου για να επιστρέψουν σε δεύτερο χρόνο.
Ας αναλογιστούμε ότι ένας άνθρωπος σαράντα χρονών έχει δει δύο Παπανδρέου και δύο Μητσοτάκηδες να γίνονται πρωθυπουργοί, έχει δει τη Λάρισα να παίρνει πρωτάθλημα ποδοσφαίρου, αλλά την Ακρόπολη δίχως σκαλωσιές δεν την έχει δει ακόμα. Και γιατί να την δει;
Σαράντα χρόνια είναι αρκετά για να αποκτήσουν οι σκαλωσιές δικιά τους οντότητα, εφορεία αρχαιοτήτων, εκπρόσωπο, και οικοσύστημα. Ουδείς φαίνεται να ενοχλείται από την παρουσία τους. Σε λίγο καιρό θα θεωρηθούν αναπόσπαστο τμήμα του μνημείου, και θα υπάρξει ειδικός κλάδος μελέτης ιερών ικριωμάτων βράχου, με τη δική του βιομηχανική αρχαιολογία. Τα διδακτορικά του μέλλοντος ήδη εκπονούνται.
Σαράντα χρόνια είναι αρκετά για να δημιουργήσουν εθισμό και καθεστώς. Να λέμε κι ευχαριστώ που καμία κυβέρνηση ως τώρα δεν έχει θεσπίσει αγώνα Acropolis Iron Man, με αγώνα δρόμου στην ανάβαση στο βράχο, αγώνα με αμαξίδια στην τσιμεντόστρωση, και αγώνα παρκούρ στις σκαλωσιές. Ίσως καθυστέρησε επειδή εμπλέκονται πολλά υπουργεία. Αλλά πάντα μπορεί να γίνει ως τηλεπαιχνίδι. Στις δημοκρατίες δεν υπάρχουν αδιέξοδα, ιδίως όταν υπάρχουν χορηγοί για τα έξοδα.