— Διάβασα το «Δεν είσαι μετρ στον Μαζωνάκη κ. Τσούνη, είσαι ο πρέσβης της Αμερικής» (Λάιφο, 19/1/25) του Στάθη Τσαγκαρουσιάνου.
«Ο Πρέσβης της Αμερικής στην Ελλάδα παρέθεσε αποχαιρετιστήριο δείπνο σε ένα μπουζουξίδικο δεύτερης διαλογής, όπου τραγούδαγαν καψουροτράγουδα και έσπαγαν πιάτα. Τραγουδούσε ο Ρέμος, ο οποίος μεγαλώνει μελαγχολικά, και οι εικόνες του, θαμμένος στα γαρύφαλλα με μάτι βασιλεμένο, είναι ένα σύμβολο της μοντέρνας παρακμής που ονομάζεται καλοπέραση. Κι από κοντά, ο Αργυρός, ζεστός ακόμη από τα φιλιά και τις αγκαλιές του Μπέου ― πώς ένας νέος άνθρωπος βιάζεται τόσο να πάρει το σκήπτρο της παραλυσίας, λες και η μια γενιά βιάζεται να χαλάσει την επόμενη;»
Μερικές γραμμές παρακάτω, διαβάζουμε:
«Το θέμα όμως δεν είναι τα μπουζούκια, αλλά ο πρέσβης της Αμερικής. Εκπροσωπείς μια μεγάλη χώρα, τοποθετήθηκες από τον Μπάιντεν, ολοκληρώνεις τη θητεία σου και επιλέγεις ένα μπουζουξίδικο σπάζοντας πιάτα για να κουνήσεις το μαντίλι; Ή περιφρονείς το ρόλο σου, ή νομίζεις ότι αυτό είναι bon pour l’ Orient, ότι αυτό είναι συμπερασματικά η Ελλάδα: μια χώρα με φατνώματα από νοβοπάν, όπου μεθάς με ουίσκια, κόκες κι ίνσταγκραμ. Σίγουρα πάντως αγνοείς, ότι το κάθε αξίωμα ενέχει πάντα έναν παραδειγματικό συμβολισμό. Γι’ αυτό και ονομάζεται αξίωμα. Στα ιδιωτικά μας, μπορούμε να είμαστε (και περιστασιακά, όλοι είμαστε) και φτηνοί και χυδαίοι και κακόγουστοι· το ρόλο μας όμως πρέπει να τον τιμούμε. Δεν είσαι μετρ στον Μαζωνάκη φίλε (άλλο κάζο κι αυτός), είσαι ο πρέσβης της Αμερικής».
Η πιο μεστή απάντηση σε όσα σχολιάζει ο κ. Τσαγκαρουσιάνος εντοπίζεται στη συνέντευξη με τίτλο «Η Αμερική δεν θα αφήσει να γίνει τίποτα με την Τουρκία» (Πρώτο Θέμα, 19/1/25), που παραχώρησε ο απερχόμενος Πρέσβης στον Δημήτρη Δανίκα:
«Μια φράση του θα με συνοδεύει, την είχε πει η μάνα του: “Άκουσε, Γιωργάκη, άμα είσαι τυχερός στη ζωή, μόνο δύο άνθρωποι έχουν σκουπίσει τον κωλαράκο σου. Εσύ είσαι ο ένας, εγώ η άλλη”».
Η συνέντευξη είναι όμως μπαξές:
«Πρέπει να ξεχάσουμε αυτό το “να πεθάνει η κατσίκα του γείτονα» και να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλον. Αυτό είναι το φιλότιμο, αυτό είναι το ήθος μας. Πρέπει να είμαστε σωστοί άνθρωποι και να έχουμε αγάπη για όλους”».
Ή
«Δ.Δ.: Το καλύτερο γουρουνόπουλο που το έχεις φάει;
Γ.ΤΣ.: Στον Μυστρά. Πρόβατο στη Λαμία, ψητό στο Μικρό και Μεγάλο Χωριό έξω από το Καρπενήσι. Όμως το καλύτερο μπιφτέκι το τρώω στο χωριό μου, τον Πλάτανο. Θα σε πάρω να πάμε, είναι πολύ όμορφο χωριό».
Ο Δημήτρης Δανίκας, όπως θα γίνει αντιληπτό από το σχόλιό του που ακολουθεί, είναι έτοιμος για συνέντευξη και από την Κίμπερλι Γκίλφοϊλ:
«Δύο πράγματα δεν έχω καταλάβει στη ζωή μου. Το πρώτο είναι τα ναρκωτικά - δεν καταλαβαίνω πώς παίρνουν ναρκωτικά, ακόμη και χασίσι. Και το δεύτερο, πώς ο άνθρωπος γίνεται γκέι. Αυτό είναι δικαίωμα του καθενός, δεν είμαι εναντίον, αλλά δεν το κατάλαβα ποτέ μου».
— Πρωτοσέλιδο στην ενότητα «τέχνες και γράμματα» της Κυριακάτικης Καθημερινής ήταν το «Στο φεγγάρι με υπογραφή Prada – Ο ιστορικός οίκος μόδας από την Ιταλία θα σχεδιάσει τη διαστημική στολή για την αποστολή Artemis III» (19/1/25).
Το ολοσέλιδο άρθρο, που υπογράφει η Ξένια Γεωργιάδου, είναι, απ' όσο μπορώ να καταλάβω ένα κολάζ με στοιχεία από το δελτίο/συνέντευξη τύπου της Prada, από άρθρο/συνέντευξη του διευθυντή μάρκετινγκ της εταιρείας στους New York Times – «”Μερικά πράγματα ξεκινούν σαν παιχνίδι και εξελίσσονται σε κάτι περισσότερο», σχολίασε στους New York Times”», αλλά και απαντήσεων προς την Καθημερνή του «Τζον Χαντ, αντιπροέδρου της Axiom Space και αναπληρωτή διευθυντή του προγράμματος Extravehicular Activity».
Παραθέτω μερικά αποσπάσματα:
«”Το να υπερβαίνουμε τα όριά μας είναι μέσα στον αξιακό κώδικα της Prada, αντανακλά πλήρως το πνεύμα του οίκου και το όραμα των γονιών μου”», σημείωνε στη συνέντευξη Τύπου o Λορέντζο Μπερτέλι, διευθυντής μάρκετινγκ του οίκου και μεγαλύτερος γιος της Μιούτσια Πράντα».
«Δική του ιδέα ήταν να προσεγγίσει την Axiom Space. ”Μερικά πράγματα ξεκινούν σαν παιχνίδι και εξελίσσονται σε κάτι περισσότερο”, σχολίασε στους New York Times. Η startup που έστειλε τους πρώτους ιδιώτες στο Διάστημα αρχικά αιφνιδιάστηκε, ωστόσο στη συνέχεια υποστήριξε θερμά το εγχείρημα, καθώς η στολή είναι το στοιχείο με το οποίο συνδέεται πιο στενά ο μέσος άνθρωπος όταν σκέφτεται το Διάστημα» (πρόσθετη υπογράμμιση).
«Η Prada μάς πρόσφερε την προοπτική μιας μοναδικής σχεδίασης. Αξιοποιήσαμε την εμπειρία τους στις σύνθετες κατασκευές και στην ανάπτυξη εξειδικευμένων υλικών. Αυτή η διεπιστημονική συνάντηση συνδύασε τη δημιουργικότητα και τη μηχανική, δίνοντας έμφαση όχι μόνο στην ασφάλεια και στην άνεση, αλλά και στην αισθητική. Αυτή είναι που θα εμπνεύσει τις μελλοντικές γενιές» (πρόσθετη υπογράμμιση).
«”Η συνεργασία με την Prada στη σχεδίαση του εξωτερικού στρώματος της στολής γεφύρωσε το χάσμα ανάμεσα στη λειτουργικότητα και στην αισθητική”, δηλώνει στην “Κ” ο Τζον Χαντ, αντιπρόεδρος της Axiom Space και αναπληρωτής διευθυντής του προγράμματος Extravehicular Activity. ”Η δέσμευση της Prada να ερευνά και να πειραματίζεται με την εφαρμογή νέων υλικών και τεχνολογιών ενίσχυσε περαιτέρω την ευελιξία και την κινητικότητα της διαστημικής στολής επόμενης γενιάς”, υποστηρίζει. Δέκα σχεδιαστές και τεχνίτες της Prada μετακινούνταν μεταξύ Μιλάνου και Χιούστον, όπου εδρεύει η Axiom Space, εστιάζοντας στα νέα υλικά και στις τεχνικές ραψίματος. Η λειτουργικότητα και η τήρηση των τεχνικών προδιαγραφών ήταν απόλυτες προτεραιότητες, όμως η αισθητική είχε εξίσου σημαντικό λόγο σε αυτό το project» (πρόσθετη υπογράμμιση).
Όποιος παρακολουθεί τακτικά τις συγκεκριμένες σελίδες πολιτισμού της Καθημερινής θα έχει ίσως αντιληφθεί την αδυναμία του αρχισυντάκτη τους, Ηλία Μαγκλίνη, στη θεματική της κατάκτησης του διαστήματος. Εδώ, αν και το θέμα εμπίπτει στην κατηγορία, είναι αδύνατον να προσπεράσει κανείς αφενός τη διαφήμιση του οίκου Prada, αφετέρου την ειρωνεία με την εμμονή για την αισθητική. «Αισθητική», στις εικόνες που θα «εμπνεύσουν τις επόμενες γενιές», σε μια χώρα που πλέον η εξερεύνηση του διαστήματος θα ελέγχεται όλο και περισσότερο από τη SpaceX του Ίλον Μασκ και την Blue Origin του Τζεφ Μπέζου.