Αχός πολύς ακούγεται για την απόφαση των παιδιών και των εγγονών του τελευταίου βασιλιά που γνώρισε η Ελλάδα, Κωνσταντίου Β΄, να ζητήσουν την ελληνική ιθαγένεια με τον τρόπο που ο νόμος ορίζει, δηλώνοντας σεβασμό στο Σύνταγμα και το πολίτευμα της χώρας και επιλέγοντας ένα επώνυμο.

Ενώ οι δέκα κατιόντες του Κωνσταντίνου Β΄ θα μπορούσαν να επιλέξουν ένα διαφορετικό επώνυμο ο καθένας, αποφάσισαν να ζητήσουν όλοι το ίδιο. Ενώ θα μπορούσαν να διαλέξουν οποιοδήποτε επώνυμο, όπως το οικογενειακό «Γκλύκσμπουρκ», αποφάσισαν να κάνουν μια νέα αρχή και επέλεξαν το «Ντε Γκρες».

"Μα αυτό σημαίνει «Της Ελλάδας» στα Γαλλικά!" εξανίστανται κάποιοι γαλλομαθείς. Kαι λοιπόν; Δεν καταλαβαίνουν ότι με αυτή τη επιλογή οι κατιόντες απεμπολούν πλήρως το παρελθόν τους; Τρείς είναι οι λόγοι.

• Ο πρώτος λόγος είναι ότι μη επιλέγοντας επώνυμο από τον οίκο Σλέσβιχ- Χόλσταϊν-Σόντερμπουρκ-Γκλύκσμπουρκ, δεν παραπέμπουν σε συνέχιση της εξ αίματος οικογενειακής παράδοσης αλλά ξεκινούν κάτι νέο.
  
  Περιέργως δεν διάλεξαν ούτε το επώνυμο «Παλαιολόγος» για να ανέβουν κλίμακα από βασιλείς σε αυτοκράτορες. Η σεμνότης θα τους φάει.
   
• Ο δεύτερος λόγος είναι ότι επιλέγοντας το «Ντε Γκρες» δεν παραπέμπουν σε συνέχιση της οικογενειακής πολιτικής παράδοσης, αφού ο επίσημος τίτλος όλων των βασιλέων της Ελλάδας μετά τον Όθωνα δεν ήταν «Βασιλεύς της Ελλάδος» αλλά «Βασιλεύς των Ελλήνων».
  
  Θα μου πείτε ότι επιλέγοντας την γαλλική εκδοχή του ονόματος, θα έπρεπε να είναι «Ντε Γκρεκ» (Des Grecs) που προφέρεται ίδιο για τον ενικό (grec) και για τον πληθυντικό (grecs), αλλά αυτά είναι προβλήματα των γαλλοτραφών.
   
• Ο τρίτος και σημαντικότερος λόγος είναι ότι επιλέγοντας το «Ντε Γκρες», παραπέμπουν σε μια χώρα που δεν υπάρχει, την μυθική Γραικία. Από συστάσεως του νέου ελληνικού κράτους δεν υπάρχει πουθενά και σε καμία επίσημη ονομασία ο όρος «Γραικία» (Προσωρινή Διοίκησις της Ελλάδος, Ελληνική Πολιτεία, Βασίλειο της Ελλάδος, Ελληνική Δημοκρατία), ενώ στο εξωτερικό η χώρας μας αποκαλείται επισήμως εμφανίζεται ως Hellenic Republic.
  
  Θα μου πείτε ότι επιλέγοντας την γαλλική εκδοχή του ονόματος, θα έπρεπε να είναι «Ντεz Ελέν» (Des Hellenes) που είναι άκομψο στα ελληνικά, αλλά αυτά είναι τα προβλήματα των αγγλοτραφών που θέλουν να εμφανίζονται ως γαλλοτραφείς.

Το ότι οικογενειακώς οι Γλύξμπουργκ δεν είναι το ευφυέστερο σόι του κόσμου (έστω, της Ευρώπης) το ξέρουμε καλά, οι παλαιότεροι το έχουμε βιώσει στο πετσί μας. Φαίνεται όμως ότι ούτε και οι τωρινοί σύμβουλοί τους είναι οι ευφυέστεροι. Αυτό δεν είναι αναγκαστικά κακό. 

Για τους Γραικύλους θα μιλήσουμε σε επόμενο μάθημα πατριδογνωσίας. Εν τω μεταξύ, περιμένω να δω την επίσημη μεταγραφή του «Ντε Γκρες» στα διαβατήρια των κατιόντων για να γελάσει ο κάθε πικραμένος.