Ήλθες, ήλθες, καλοκαίρι,
κι ο Θεός πολλά
με το άγιο του το χέρι
σκόρπισε καλά.
 
Στις μυρτιές κρυμμέν’ αηδόνια
ψάλλουν λιγυρά,
και πετούν τα χελιδόνια
μ’ ελαφρά πτερά.
 
Tα μελίσσια με φροντίδες
δω κι εκεί πετούν
και με χάρη οι χρυσαλλίδες
τ’ άνθη χαιρετούν.
 
Eις τους κάμπους πρασινίζουν
χόρτα δροσερά,
εις τους λόφους ψιθυρίζουν
τα γοργά νερά.
 
Eύμορφ’ άνθη στους αέρες
χύνουν μυρωδιά
κι ανθοδέσμες στις μητέρες
φέρουν τα παιδιά.