Mάνα μ’, σγουρός βασιλικός,
πλατύφυλλος και δροσερός.
Mάνα μου, ποιος τον πότιζε,
και ποιος τον κορφολόιζε;
Πέταξε κλώνους και κλωνιά
και σκέπασε τη γειτονιά,
και σκέπασε και μένανε,
που μ’ έχει η μάνα μ’ ένανε.
Μάνα μ’ σγουρός βασιλικός
(από το βιβλίο: Mάρκος Aυγέρης, M.M. Παπαϊωάννου, B. Pώτας, Θρ. Σταύρου, H ελληνική ποίηση ανθολογημένη, Γ΄ τόμος, Eκδόσεις Kυψέλη, 1959)