Στην καρέκλα την παλιά
με κατάσπρα τα μαλλιά
ο γεροπαππούς κοιμάται.
Μη μιλάτε, μη μιλάτε.
Μουρμουρίζει σιγαλά
μες στον ύπνο και γελά.
Μη μιλάτε και ξυπνήσει,
γιατί τ’ όνειρο θα σβήσει.
Κι είναι τ’ όνειρο γλυκό
κι είναι τόσο μαγικό.
Ο παππούς βλέπει λιγάκι
πως ξανάγινε παιδάκι.
Τι χαρά μου! Πού και πού
βλέπει ακόμη έναν παππού,
που τόνε κρατά στα στήθια
και του λέει παραμύθια.
Στην καρέκλα την παλιά
με κατάσπρα τα μαλλιά
ο γεροπαππούς κοιμάται.
Μη μιλάτε, μη μιλάτε.
Ο γεροπαππούς
(από το βιβλίο: Σπύρος Kοκκίνης, Σχολική ποιητική ανθολογία, Bιβλιοπωλείον της «Eστίας» I.Δ. Kολλάρου και Σιας A.E., 1974)