Ένας πεύκος μες στον κάμπο
  γέρασε ο φτωχός.
Στέκει εκεί πρωί και βράδυ
    μοναχός. 
 
Έχασε μεγάλους κλώνους,
  έμαθε πολλά.
Ζει διακόσια τόσα χρόνια
    στρογγυλά. 
 
Άκουσε τα καριοφύλια,
  είδε αρματολούς,
πέρασε πολέμους, μπόρες,
    κεραυνούς. 
 
Μα βαστάει σαν παληκάρι,
  όσο κι αν γερνά,
κι αγναντεύει πέρα ώς πέρα
     τα βουνά.