Περπεριά δροσολογιά
δρόσισε τη γειτονιά.
Και στους δρόμους περπατεί·
τον Θεόν παρακαλεί·
Θιε μου ρίξε μια βροχή,
μια βροχίτσα σιγανή,
να καρπίσουν τα χωράφια
και ν’ ανθίσουν τ’ αμπελάκια,
τα σπαρτά μας να ψωμίζουν
και τον κόσμο να πλουτίσουν
τα σιτάρια,
τα κριθάρια,
καλαμάκια και μπαμπάκια,
βρίζες, ρύζια, σταφυλάκια,
εις τους κήπους μας χαρές
κι αβραγιές* μας δροσερές.
Μπάρες μπάρες το νερό
και το γέννημα σωρό,
κάθε στάχυ και κιλό,
κάθε κούρβουλο* φορτιό.
Έξω ξέρα και πτωχειά,
μέσα δρόσος και βλογιά.
 
* αβραγιές: πρασιές.
* κούρβουλο: ξερό κλήμα.