Τι μπαλόνια φουσκωτά
π’ ο μικρούλης μας κρατά.
Τα ’χει με κλωστή δεμένα,
μα ξεφεύγει και κανένα.
 
Του γλιστρούν εδώ κι εκεί
σαν αρνάκια στη βοσκή.
Τρέχει πίσω τους με βιάση
κι ο βοσκός να τα προφτάσει.
 
Τ’ αγεράκι που φυσά
νά, του πήρε τα μισά.
Φύγαν όλα τους και πάνε,
τα ’χασες, μικρέ τσοπάνε!
 
Ξαναμμένος για καλά,
να σταθούν τα προσκαλά.
Μπουμ! ακούεται στον αέρα.
Έσκασ’ ένα απ’ τη φοβέρα.