«Κούκου! Κούκου!» Κούκος και λαλεί.
Τι χαρά! Τ’ ακούσατε, παιδιά;
Άνοιξη φωνάζει το πουλί! 
 
«Κούκου! Κούκου!» δεύτερη φωνή.
«Δέντρα, ανθίστε, βγάλετε κλαδιά!
Χαίρεστε και λάμπετε, ουρανοί!» 
 
«Κούκου! Κούκου!» τρίτωσες, πουλί.
– Αγαθή, χαρούμενη καρδιά,
Σ’ αγαπώ (να το ’ξερες!) πολύ.