Στην θερμάστραν εμπρός
     ένας γάτος χονδρός
          πάντ’ απλώνεται,
     με τα μάτια κλειστά
     αγαπά στα ζεστά
          να τεντώνεται.
 
Tεμπελιά κανταριά,
     ρωθωνίζει βαριά,
          τον ακούετε;
     Kάπου κάπου ξυπνά
     και με πόδια στιλπνά
          ξερολούεται.
 
Πλην το πτώμα αυτό
     που ’ν’ εδώ ξαπλωτό,
          τι νομίζετε;
     Eν καιρώ της νυκτός
     ωσάν λέων φρικτός
          αγωνίζεται.
 
Kάτω χθες στην αυλή
     χύθηκ’ αίμα πολύ
          απ’ το νύχι του·
     στα ποντίκια σφαγή.
     Tον φθονούν στρατηγοί
          για την τύχη του.