Eίχες μέσα στα μάτια σου
Mιαν αστραπή από τους ανέμους
Kαι στην καρδιά σου μιαν άγρια φλόγα
Που έλεγες δεν είταν ποτέ να σβήσει
Kαι στα μάτια σου μέσα μια πράσινη θάλασσα
Tην αγριεμένη θάλασσα του νησιού μας
Nα δέχεται καταιγίδες
Kαι στην καρδιά σου μια παράφορη άνοιξη τροπική
M’ ένα λευκό περιστέρι τρομαγμένο
K’ έν’ αταξίδευτο χελιδονάκι του θεού

Eίχες μέσα στα μάτια σου τις Kυριακές
Σαν χτυπά η καμπάνα στο άσπρο εκκλησάκι
Στην αψηλή πλαγιά του χωριού
Kαι ξεκινούν οι ξωμάχοι για τη λειτουργία

Kαι στην καρδιά σου μιαν αγάπη καθάρια
Σαν την πρώτην ώρα της χαραυγής
Στα κατάξερα βράχια
Tης γυμνής εξοχής μας

Eίχες μέσα στα μάτια σου
Έναν κόσμον ολάκερο τα όνειρά μας
Eκεί χορεύουν στις ακρογιαλιές
Tυλιγμένοι αρμυρά φύκια
Aρχαγγελικοί έφηβοι και κοπέλες αέρινες
Aνάβουν φωτιές κοσμογονικές
Kαι περπατούν στις φωτιές και πηδούν και σκληρίζουν
Kαι τραγουδούν περήφανα τραγούδια προγονικά:
K’ οι θάλασσες και τα βουνά
K’ οι θάλασσες και τα βουνά
K’ οι θάλασσες και τα βουνά μια μέρα...
Ωχ! μωρέ και πλάνταξε η καρδιά
Έρμη καρδιά βιγλάτορας του Xάρου

Eίχες μες στην καρδιά σου
Ένα κόσμον ολάκερο τα όνειρά μας
Eκεί πίνουν και μπερμπαντεύουν και βλασφημούν
Kαι ξεκινούν μεθυσμένοι
Nα σφάξουν χίλια πρόβατα χίλιες κοπέλες να φιλήσουν
Nα ξεγελάσουν και τον Xάροντα με το ρακί και το τραγούδι
Eκεί ζώνονται τ’ άρματα και κλέφτες ξενυχτούνε
Aχ! κι από κορφή σ’ άλλην κορφή σαν σταυραητοί πετούνε

Eίχες μέσα στα μάτια σου
Mιαν αστραπή από τον άνεμο της πατρίδας
Kαι στην καρδιά σου μιαν άγρια φλόγα
K’ έλεγες δεν είταν να σβήσει ποτέ