Ω αποσπερίτη, της αγάπης άστρο,
χαίρε, θεέ, με το χρυσό σου κάλλος!
Xαίρε αιώνιο της νυχτός μήνυμα ωραίο!
Tην αχτίνα σου, θεέ, να μου χαρίζεις·
σήμερα νιο φεγγοβολάει φεγγάρι
και βασιλεύει γλήγορα το φως του,

πάω σε κόρη ξανθή να ειπώ τραγούδι·
δεν ληστεύω στον δρόμο τους διαβάτες·
αλλ’ αγαπώ· θεέ μου, αποσπερίτη,
κ’ εσύ αγάπα εκείνους που αγαπούνε
και να έχω την χάριν σου βοήθεια!