Πριν πλάσει ο θεός Εά τον άνθρωπον, γεμάτη
        ήτο η γη με γόνους απεχθείς
του Άψου — που ατέρμονας αβύσσους είχε σώμα —
        και του υγρού χάους Μουμού Ταμάτ.
Υπήρχαν τότε Μαχηταί με σώματα ορνέων·
        Λαοί κατά το σώμα άνθρωποι
και κόρακες την κεφαλήν· με κεφαλάς ανθρώπων
        Γένη μεγάλων ταύρων κ’ υψηλών·
και κύνες που εγαύγιζαν νυχθημερόν και είχον
        τέσαρα σώματα και τας ουράς
ιχθύων. — Ο καλός Εά και οι λοιποί θεοί μας
        τα όντα εξολόθρευσαν αυτά
πριν θέσωσι τον άνθρωπον εντός του Παραδείσου
        (εξ ου, οίμοι!, πώς έπεσεν οικτρώς).