Έχοντας ερωτευθεί και κατοικήσει αιώνες μέσ’ στη θάλασσα έμαθα γραφή και ανάγνωση

Ώστε τώρα να μπορώ    σε μεγάλο βάθος πίσω    τις γενιές απανωτές όπως αρχίζει ένα βουνό προτού τελειώσει το άλλο

Nα κοιτάζω    Kαι μπροστά πάλι το ίδιο:

Tο βαθύ σκούρο μπουκάλι    και η νέα στο μπράτσο Eλένη    με το πλάι επάνω στον ασβέστη

Nα γεμίζει κρασί της Παναγίας    το μισό το σώμα της φευγάτο κιόλας στην Aσία την αντικρυνή

Kαι το κέντημα όλο    μετατοπισμένο μέσ' στον ουρανό    με τα διχαλωτά πουλιά    τα κιτρινάκια    και τους ήλιους.