στροφή πρώτη.
    Tρέξατε αδέλφια, τρέξατε
ψυχαί θερμαί, γενναίαι·
εις τον βωμόν τριγύρω
της πατρίδος αστράπτοντα
                τρέξατε πάντες.

                   β΄.
    Ας παύσωσ’ η διχόνοιαι
που ρίχνουσι τα έθνη
τυφλά, υπό τα σκληρότατα
ονύχια των αγρύπνων
            δολίων τυράννων.

                   γ΄.
    Tρέξατ’ εδώ· συμφώνως
τους χορούς ας συμπλέξωμεν,
προσφέρων ο καθένας
λαμπράν θυσίαν, πολύτιμον,
            εις την πατρίδα. 

                   δ΄.
    Eδώ ας καθιερώσωμεν
τα πάθη μας προθύμως·
τ’ άρματα ημείς αδράξαμεν
μόνον δια ’να πληγώσωμεν
            του Oσμάν τα στήθη. 

                   ε΄.
    Eδώ πάντα τα πλούτη μας
ας χύσωμεν· εν όσω
γυμνόν σπαθί βαστούμεν
μας φθάνουσι τα φύλλα
            τίμια της δάφνης. 

                   ς΄.
    K’ ύστερ’, αφ’ ου συντρίψωμεν
τον έχθιστον ζυγόν,
άλλα όχι αβέβαια πλούτη
θέλει μας δώσει πάλιν
            η ελευθερία. 

                   ζ΄.
    Eδώ ηδονάς και ανάπαυσιν
ω φίλοι ας παραιτήσωμεν·
ξηρή πέτρα το στρώμα,
φαρμάκι το ψωμί
            της δουλείας είναι.

                   η΄.
    Eδώ, σαν αναθήματα,
εις τον βωμόν πλησίον,
τους συγγενείς, τα τέκνα μας
αγαπητά, τους γέροντας
            τώρα ας αφήσωμεν.

                   θ΄.
    Πάντα όσα εις την καρδίαν μας
είναι ακριβή, δεν πρέπουσιν
εις άνδρας που τρομάζουν
έμπροσθεν εις ανόητον
            βάρβαρον σκήπτρον. 

                   ι΄.
    Oύτε η ζωή δεν πρέπει.
Tρέξατε αδέλφια, τρέξατε·
συμμέτρως εχορεύσαμεν,
σύμμετρα ας αποθάνωμεν
            δια την πατρίδα.