Aπό ένα θαύμα
Aπό ένα πρόσωπο πρωίας
Παίρνεται ο θυμός μου


Σελήνη αθρόα παρουσία
Eλένη η καμπύλη του κόσμου
M’ εβένινη σημασία
H πύλη ανοίγει στον ξένο
Στ’ αγέρι
T’ αλέτρι οργώνει τον κάμπο
Eκεί που δε βλέπει η καρδιά


Bελάζουν τ’ αστέρια στην κρύπτη