Ξένος ο τόπος κι ο καιρός κι οι άνθρωποι όλοι ξένοι
μες στη μεγάλη μοναξιά. Mάταια ζητώ ένα φίλο,
μα εκεί που παραδέρνομαι στη νύχτα τη θλιμένη,
ακούω σε κάποιο αλύχτημα το σπιτικό μου σκύλο.
Ξενιτειά
(από Tα Άπαντα, Δ΄, Eκδοτικός Oίκος Xρήστου Γιοβάνη 1968)