Βιβλιοθήκη Παραθέματα
Ανώνυμος [Αλφάβητου κατανυκτικής]
1.
Άνθρωπε, πάσχεις και θαρρείς τό κάμνεις να κερδίσεις,
κακοπαθείς και μάχεσαι, θέλεις ίνα πλουτήσεις,
πλατύνεσαι κι αυξάνεσαι εις πλούτον και εις τέκνα,
όταν ουν λάβεις τά ποθείς, χαρείς και ευθυμήσεις,
ο θάνατος αρπάζει σε, το τέλος ου κερδίζεις.
Βλέπεις τον κόσμο, άνθρωπε, τροχός έν’ και γυρίζει·
τους μεν ανάγει σήμερον, τους δ’ άλλους κατεβάζει
και τούς ανάγει σήμερον, πάλε κλωθογυρίζει.
«Αλφάβητος κατανυκτικός και ψυχωφελής περί του ματαίου κόσμου τούτου», 1-8. Μεγάλη εγκυκλοπαίδεια της νεοελληνικής λογοτεχνίας, Α΄. Εκδοτικός οίκος Χάρη Πάτση, 1968.