Διατί η γραμματική μιας γλώσσας οποιασδήποτε δεν είναι άλλο τίποτες παρά μια περιγραφή της γλώσσας, η οποία ζωγραφίζει τη μορφή, τους χαρακτήρας, τα ιδιώματά της, διά να τα ακολουθούν όλοι και να μη γράφουν καθένας κατά τη φαντασία του· (πάθος τούτο κοινό των ανθρώπων να αποτρέπωνται από τα τετριμμένα)· αυτή είναι καλλιέργεια γλώσσας, και εκείνο οπού λέγουν πως καλλιέργεια είναι να την εγγίζωμεν εις το Ελληνικό, είναι κακοέργεια, αν συγχωρήται να ειπώ έτζι, και διαφθορά· διατί όσο γυρεύομεν να την πλησιάσωμεν εις το Ελληνικό, τόσο τη μακραίνομεν από τη φύσι της, το οποίο βέβαια ένας φρόνιμος δεν ημπορεί να το ειπή καλλιέργεια.